415
ميزان الحكمه ج 09

۱۶۸۶۷.عنه عليه السلام :تَعَلَّمُوا القرآنَ فإنّهُ أحسَنُ الحَديثِ ، و تَفَقَّهُوا فيهِ فإنّهُ رَبيعُ القُلوبِ ، و استَشفُوا بنُورِهِ فإنَّهُ شِفاءُ الصُّدورِ ، و أحسِنُوا تِلاوتَهُ فإنّهُ أنفَعُ القَصَصِ . ۱

(انظر) القرآن : باب 3238.

3291

ذَمُّ القُصّاصِ

۱۶۸۶۸.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنَّ أميرَ المؤمنينَ عليه السلام رَأى قاصّا في المَسجِدِ فَضَرَبَهُ بالدِّرَّةِ و طَرَدَهُ . ۲

۱۶۸۶۹.عنه عليه السلامـ لَمّا ذُكِرَ القَصّاصونَ عِندَهُ ـ: لَعَنَهُمُ اللّهُ ، إنّهُم يُشيعُونَ علَينا . ۳

۱۶۸۷۰.عنه عليه السلامـ في قولِهِ تعالى :«و الشُّعَراءُ يَتَّبِعُهُمُ الغاوُونَ»۴ـ: هُمُ القُصّاصُ . ۵

۱۶۸۶۷.امام على عليه السلام :قرآن را بياموزيد؛ زيرا كه آن نيكوترين داستان است و در آن بينديشيد؛ زيرا كه آن بهار دلهاست و از نور آن شفا جوييد؛ زيرا كه آن شفاى سينه هاست و آن را خوب (با دقّت) بخوانيد؛ زيرا كه آن سودمندترين داستان است.

3291

نكوهش داستان پردازان و نقل گويان

۱۶۸۶۸.امام صادق عليه السلام :امير المؤمنين عليه السلام نقل گويى را در مسجد ديد؛ او را با دوال زد و بيرونش كرد.

۱۶۸۶۹.امام صادق عليه السلامـ وقتى در حضور ايشان از داستان پردازان و نقل گويان سخن به ميان آمد ـفرمود : خدا لعنتشان كند، آنها بر ضدّ ما شايعه پراكنى مى كنند.

۱۶۸۷۰.امام صادق عليه السلامـ درباره آيه: «شاعران كسانى هستند كه گمراهان از آنان پيروى مى كنند» ـفرمود : [گمراهان همان ]داستان پردازان و نقل گويانند.

1.نهج البلاغة : الخطبة ۱۱۰.

2.الكافي : ۷/۲۶۳/۲۰.

3.بحار الأنوار : ۷۲/۲۶۴/۱.

4.الشعراء : ۲۲۴ .

5.بحار الأنوار : ۷۲/۲۶۴/۱.


ميزان الحكمه ج 09
414

لَقَدْ كانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لأُِوْلِي الْأَلْبابِ ما كانَ حَدِيثا يُفْتَرَى وَ لَكِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ تَفْصِيلَ كُلِّ شَيءٍ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ» . ۱

الحديث :

۱۶۸۶۶.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :تَدَبَّرُوا أحوالَ الماضينَ مِن المُؤمنينَ قَبلَكُم ، كيفَ كانُوا في حالِ التَمحيصِ و البَلاءِ ......... فانظُرُوا كيفَ كانوا حيثُ كانتِ الأملاءُ مُجتَمِعَةً ، و الأهواءُ مُؤتَلِفَةً (مُتَّفِقَةً) ......... فانظُرُوا إلى ما صارُوا إلَيهِ في آخِرِ اُمورِهِم ، حِينَ وَقَعَتِ الفُرقَةُ ، و تَشَتتت الاُلفَةُ ، و اختَلفَتِ الكَلِمَةُ و الأفئدَةُ ، و تَشَعَّبُوا مُختَلِفينَ ، و تَفَرَّقُوا مُتَحارِبينَ (مُتحازِبينَ) ، قَد خَلَعَ اللّهُ عَنهُم لِباسَ كَرامَتِهِ ، و سَلَبَهُم غَضارَةَ نِعمَتِهِ ، و بَقِيَ قَصَصُ أخبارِهِم فِيكُم عِبَرا للمُعتَبِرينَ . ۲

«براستى كه در داستان آنها، براى خردمندان عبرتى است. سخنى نيست كه به دروغ ساخته شده باشد بلكه تصديق آنچه [از كتابهايى] است كه پيش از آن بوده و روشنگر هر چيز است و براى مردمى كه ايمان مى آورند، رهنمود و رحمتى است».

حديث :

۱۶۸۶۶.امام على عليه السلام :در سرگذشت مؤمنان پيش از خود بينديشيد كه در موقع آزمايش و بلا چگونه بوده اند ......... بنگريد كه چگونه بودند آن گاه كه جمعيتها يكپارچه بودند و خواسته ها يكى بود ......... بنگريد كه سرانجامشان به كجا كشيد آن گاه كه تفرقه بروز كرد و رشته الفت از هم گسيخت و سخنها و دلها مختلف گرديد و به دسته هاى گوناگون تقسيم شدند و گروههايشان با يكديگر به جنگ و ستيز برخاستند. در اين هنگام خداوند جامه بزرگوارى و سرافرازى را از تن ايشان به در آورد و فراوانى نعمت خويش را از ايشان گرفت و حكايت خبرهاى آنان را، براى عبرت گرفتن عبرت آموزان، در ميان شما باقى گذاشت.

1.يوسف : ۱۱۱ .

2.نهج البلاغة : الخطبة ۱۹۲.

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 09
    سایر پدیدآورندگان :
    شیخی، حمید رضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 489030
صفحه از 612
پرینت  ارسال به