475
ميزان الحكمه ج 09

۱۶۹۴۴.الدرّ المنثور عن حَكيمِ بنِ جُبيرٍ :دَخَلتُ على عليِّ ابنِ الحُسينِ فسألتُهُ عن هذهِ الآياتِ التي في المائدةِ ، و حَدَّثتُهُ أنّي سَألتُ عنها سعيدَ ابنَ جُبَيرٍ و مِقسَما ، قالَ : فما قالَ مِقسَمٌ ؟ فأخبرتُهُ بما قالَ . قالَ : صَدَقَ ، و لكنَّه كَفَرَ ليسَ كَكُفرِ الشِّركِ ، و فَسقَ ليس كَفِسقِ الشِّركِ ، و ظَلَمَ ليسَ كظُلمِ الشِّركِ . ۱

3306

الحاكِمُ الجائِرُ

۱۶۹۴۵.الإمامُ الصّادقُ عن أبيه عن عليٍّ عليهم السلام: أنّهُ اشتكى عينَهُ، فعادَهُ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، فإذا عَليُّ عليه السلام يصيحُ ، فقالَ لَهُ النّبيُّ صلى الله عليه و آله : أ جَزَعا أم وَجَعا يا عليُّ ؟ قالَ : يا رسولَ اللّهِ ، ما وَجِعتُ وَجَعا قَطُّ أشَدَّ مِنهُ . قالَ : يا عليُّ ، إنّ مَلَكَ المَوتِ إذا نَزَلَ لِيَقبِضَ رُوحَ الفاجِرِ نزَلَ مَعهُ بِسَفُّودٍ مِن نارٍ فَيَنزِعُ رُوحَهُ بهِ فَتَصيحُ جَهنَّمُ ! فاستَوى عليٌّ عليه السلام جالِسا ، فقالَ : يا رسولَ اللّهِ ، أعِدْ عَلَيَّ حَديثَكَ فَقَد أنساني وَجَعي ما قُلتَ ، فهَل يُصيبُ ذلكَ أحَدا مِن اُمَّتِكَ؟ قالَ : نَعَم ، حُكّاما جائرِينَ ، و آكِلَ مالِ اليَتيمِ ، و شاهِدَ الزُّورِ . ۲

۱۶۹۴۴.الدرّ المنثورـ به نقل از حكيم بن جبير ـ: خدمت على بن حسين[ عليهما السلام] رسيدم و از اين آياتى كه در سوره مائده هست از ايشان سؤال كردم و به عرض ايشان رساندم كه من در اين باره از سعيد بن جبير و مِقسَم نيز سؤال كرده ام.
حضرت فرمود: مقسم چه جواب داد؟ من جواب مقسم را به ايشان گفتم. حضرت فرمود: درست گفته است. كفر است، اما نه مانند كفر ناشى از شرك؛ فسق است اما نه مانند فسق ناشى از شرك؛ ستم است، ليكن نه مانند ستم ناشى از شرك.

3306

قاضى حق كُش

۱۶۹۴۵.امام صادق عليه السلامـ به نقل از پدرش ـفرمود : على عليه السلام از درد چشم شكايت و ناله مى كرد، پيامبر صلى الله عليه و آله به عيادتش رفت و به او فرمود : اى على! ناشكيبايى مى كنى يا از درد مى نالى؟ عرض كرد: اى رسول خدا! هرگز دردى به اين سختى نديده ام. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: اى على! زمانى كه ملك الموت براى گرفتن جان گنهكار فرود آيد، سيخى آتشين با خود مى آورد و به وسيله آن جان او را مى گيرد و دوزخ فرياد مى كشد! على عليه السلام راست نشست و عرض كرد: اى رسول خدا! سخن خود را برايم تكرار كنيد؛ زيرا از شدّت درد متوجه نشدم چه فرموديد. آيا اين عذاب به كسى از امّت شما هم مى رسد؟ پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: آرى، قاضيان حق كُش و خورنده مال يتيم و شهادت دهنده به دروغ.

1.الدرّ المنثور : ۳/۸۹.

2.تهذيب الأحكام : ۶/۲۲۴/۵۳۷.


ميزان الحكمه ج 09
474

الحديث :

۱۶۹۴۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :إنَّ أبغَضَ الخَلائقِ إلَى اللّهِ رجُلانِ : ......... و رجُلٌ ......... جَلَسَ بينَ الناسِ قاضيَا ضامِنا لِتخليصِ ما التَبَسَ على غيرِهِ، فإن نَزَلَت بهِ إحدَى المُبهَماتِ هَيَّأ لَها حَشوا رَثّا مِن رَأيِهِ ثُمّ قَطَعَ بهِ ، فهُو مِن لَبْسِ الشُّبُهاتِ في مِثلِ نَسجِ العَنكَبوتِ ، لا يَدري أصابَ أم أخطَأ ......... تَصرُخُ مِن جَورِ قَضائهِ الدِّماءُ ، و تَعِجُّ مِنهُ المَواريثُ . ۱

۱۶۹۴۲.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَن حَكَمَ في دِرهَمَينِ بغيرِ ما أنزَلَ اللّهُ فقد كَفَرَ ، و مَن حَكَمَ في دِرهَمَينِ فَأخطَأ كَفَرَ . ۲

۱۶۹۴۳.تفسير العيّاشي :عبدُ اللّهِ بن مُسكانَ عن الإمام الصّادقِ عَن آبائه عليهم السلام : قالَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : مَن حَكَمَ في دِرهَمَينِ بِحُكمِ جَورٍ ثُمّ جَبَرَ (كَبُرَ) علَيهِ كانَ مِن أهلِ هذهِ الآيَةِ «و مَن لَم يَحْكُمْ بما أنزَلَ اللّهُ فأُولئكَ هُمُ الكافِرونَ» . ۳ فقلتُ : يا بنَ رسولِ اللّهِ ، كيفَ يَجبُرُ علَيهِ ؟ قالَ : يكونُ لَهُ سَوطٌ و سِجنٌ فَيَحكُمُ علَيهِ ، فإن رَضِيَ بحُكمِهِ و إلاّ ضَربَهُ بسَوطِهِ و حَبَسَهُ في سِجنِهِ . ۴

حديث :

۱۶۹۴۱.امام على عليه السلام :منفورترين خلايق نزد خداوند دو مردند: ......... و مردى كه ......... ميان مردم به داورى مى نشيند و خود را عهده دار روشن ساختن شبهات و مشكلات ديگرى مى بيند. اگر قضيه مشكل و مبهمى برايش پيش آيد، پاسخهايى مهمل و پوسيده از پيش خود براى آن آماده مى كند و بر طبق آنها حكم مى دهد. داوريهايش مانند تار عنكبوت [سست ]است، خودش نمى داند كه درست حكم كرد، يا نادرست ......... از ستم داورى او خونها فرياد مى زنند و ميراثها [كه بر اساس داورى ناحق او به صاحبانش نرسيده ]مى نالند.

۱۶۹۴۲.امام صادق عليه السلام :هر كس درباره دو درهم ، بر خلاف آنچه خدا نازل كرده است داورى كند، بى گمان كافر شده و هر كس درباره دو درهم داورى كند و حكم خطا صادر كند، كفر ورزيده است.

۱۶۹۴۳.تفسير العيّاشىـ به نقل از عبد اللّه بن مسكان ـ: امام صادق عليه السلام از پدرانش از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل مى كنند كه فرمود: هر كس درباره دو درهم [مورد اختلاف ميان دو كس ]به ناحق داورى كند و سپس نسبت به او اِعمال زور كند، از مصاديق اين آيه است: «و كسانى كه مطابق آنچه خدا نازل كرده است داورى نكنند، آنان خود،ستمگرانند». عرض كردم: يا بن رسول اللّه ! يعنى چه نسبت به او اِعمال زور كند؟ فرمود: تازيانه و زندان داشته باشد و بر ضدّ او حكمى صادر كند، به طورى كه اگر حكم او را نپذيرفت با تازيانه وى را بزند و به زندانش افكند.

1.نهج البلاغة : الخطبة ۱۷.

2.بحار الأنوار : ۱۰۴/۲۶۵/۱۴.

3.المائدة : ۴۴.

4.تفسير العيّاشيّ : ۱/۳۲۳/۱۲۰.

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 09
    سایر پدیدآورندگان :
    شیخی، حمید رضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 491021
صفحه از 612
پرینت  ارسال به