۱۹۰۷۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :حَقٌّ علَى المَلِكِ أن يَسوسَ نفسَهُ قَبلَ جُندِهِ . ^۱

۱۹۰۸۰.عنه عليه السلام :مَن جَعَلَ مُلكَهُ خادِما لدِينِهِ انقادَ لَهُ كلُّ سُلطانٍ ، مَن جَعَلَ دِينَهُ خادِما لمُلكِهِ طَمِعَ فيهِ كلُّ إنسانٍ . ^۲

۱۹۰۸۱.عنه عليه السلام :تاجُ المَلِكِ عَدلُهُ . ^۳

۱۹۰۸۲.عنه عليه السلام :إذا فَسَدَ الزَّمانُ سادَ اللِّئامُ . ^۴

۱۹۰۸۳.عنه عليه السلام :خَورُ السُّلطانِ أشَدُّ علَى الرَّعِيَّةِ مِن جَورِ السُّلطانِ . ^۵

۱۹۰۸۴.عنه عليه السلام :غَضَبُ المُلوكِ رَسولُ المَوتِ . ^۶

۱۹۰۸۵.عنه عليه السلام :مُلوكُ الدُّنيا و الآخِرَةِ الفُقَراءُ الرّاضونَ . ^۷

۱۹۰۸۶.عنه عليه السلام :مُلوكُ الجَنَّةِ الأتقياءُ و المُخلِصونَ . ^۸

۱۹۰۸۷.عنه عليه السلام :آفةُ المُلوكِ سُوءُ السِّيرَةِ ، آفةُ الوُزَراءِ خُبثُ السَّريرَةِ . ^۹

۱۹۰۸۸.عنه عليه السلام :إنّما النّاسُ مَع المُلوكِ و الدُّنيا ، إلاّ مَن عَصَمَ اللّهُ . ^۱۰

۱۹۰۷۹.امام على عليه السلام :بر پادشاه است كه پيش از سپاهيانش، به سياست و تربيت خودش بپردازد.

۱۹۰۸۰.امام على عليه السلام :هر كس حكومت خود را در خدمت دينش قرار دهد، هر سلطانى مطيع او شود؛ هر كس دينش را در خدمت حكومتش در آورد، هر انسانى در او طمع كند.

۱۹۰۸۱.امام على عليه السلام :تاج پادشاه، دادگرى اوست.

۱۹۰۸۲.امام على عليه السلام :هرگاه روزگاران فاسد شود، فرومايگان حاكم مى شوند.

۱۹۰۸۳.امام على عليه السلام :ضعف و ناتوانى پادشاه براى ملّت بدتر از ستم پادشاه است.

۱۹۰۸۴.امام على عليه السلام :خشم شاهان، پيك مرگ است.

۱۹۰۸۵.امام على عليه السلام :شهرياران دنيا و آخرت، فقيران خشنود [به قسمت خويش ]هستند.

۱۹۰۸۶.امام على عليه السلام :شهرياران بهشت، پرهيزگاران و مخلصانند.

۱۹۰۸۷.امام على عليه السلام :آفت شاهان، بدرفتارى است؛ آفت وزيران، بد سگالى.

۱۹۰۸۸.امام على عليه السلام :مردم، در حقيقت، با شاهان و دنيايند، مگر آن كس كه خداوند او را حفظ كند.

۱۹۰۷۲.عنه عليه السلام :أعقَلُ المُلوكِ مَن ساسَ نفسَهُ لِلرَّعيَّةِ بما يُسقِطُ عنهُ حُجَّتَها ، و ساسَ الرَّعيَّةَ بما تَثبُتُ بهِ حُجَّتُهُ علَيها . ^۱

۱۹۰۷۳.عنه عليه السلام :خَيرُ الاُمَراءِ مَن كانَ على نفسِهِ أميرا . ^۲

۱۹۰۷۴.عنه عليه السلام :خَيرُ المُلوكِ مَن أماتَ الجَورَ و أحيا العَدلَ . ^۳

۱۹۰۷۵.عنه عليه السلام :أفضَلُ المُلوكِ مَن حَسُنَ فِعلُهُ و نِيّتُهُ ، و عَدَلَ في جُندِهِ و رَعيَّتِهِ . ^۴

۱۹۰۷۶.عنه عليه السلام :أحسَنُ المُلوكِ حالاً مَن حَسُنَ عَيشُ النّاسِ في عَيشِهِ ، و عَمَّ رعِيَّتَهُ بعَدلِهِ . ^۵

۱۹۰۷۷.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :أفضَلُ المُلوكِ مَن اُعطِيَ ثلاثَ خِصالٍ : الرّأفةَ ، و الجُودَ ، و العَدلَ . ^۶

3648

النَّوادِرُ

۱۹۰۷۸.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :أشقَى النّاسِ المُلوكُ . ^۷

۱۹۰۷۲.امام على عليه السلام :خردمندترين شاهان (زمام داران) كسى است كه خود را در برابر رعيت چنان سياست و اداره كند كه حجّت (اعتراض) آنها را از خود دور سازد و رعيت را چنان سياست و اداره كند كه حجّت او بر آنها ثابت و تمام شود .

۱۹۰۷۳.امام على عليه السلام :بهترين اميران، كسى است كه بر نفس خود امير باشد.

۱۹۰۷۴.امام على عليه السلام :بهترين پادشاهان، آن است كه بيداد را بميراند و دادگرى را زنده سازد.

۱۹۰۷۵.امام على عليه السلام :برترين پادشاهان كسى است كه كردار و پندارش نيكو باشد و با ارتش و ملّتش به عدالت رفتار كند.

۱۹۰۷۶.امام على عليه السلام :نكو حال ترينِ شاهان، كسى است كه مردم در روزگار او به نيكى زندگى كنند و عدالتش را در ميان رعيت خود بگستراند.

۱۹۰۷۷.امام صادق عليه السلام :برترين شهرياران كسى است كه سه خصلت داشته باشد : مهربانى، بخشندگى و دادگرى.

3648

گوناگون

۱۹۰۷۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بد بخت ترين مردمان، پادشاهانند.