297
ميزان الحكمه ج 13

4067

مَواعِظُ الإمامِ الصّادِقِ عليه السلام

۲۲۱۰۰.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ لِرجُلٍ سَألَهُ أن يَعِظَهُ ـ: إن كانَ اللّهُ تباركَ و تعالى قَد تَكفَّلَ بِالرِّزقِ فاهتِمامُكَ لِما ذا؟! و إن كانَ الرِّزقُ مَقسوما فالحِرصُ لِما ذا ؟! و إن كانَ الحِسابُ حَقّا فالجَمعُ لِما ذا ؟! ۱

۲۲۱۰۱.عنه عليه السلام :اِسمَعوا مِنّي كَلاما هُو خَيرٌ لَكُم مِن الدُّهمِ المُوقَفَةِ : لا يَتَكَلَّمْ أحَدُكُم بِما لا يَعنيهِ ، وَ لْيَدَعْ كَثيرا مِن الكَلامِ فيما يَعنيهِ . ۲

۲۲۱۰۲.عنه عليه السلامـ لِجابِرٍ ، لَمّا سَألَهُ أن يَعِظَهُ ـ: يا جابِرُ ، اِجعَلِ الدُّنيا مالاً أصَبتَهُ في مَنامِكَ ثُمّ انتَبَهتَ و لَيسَ مَعَكَ مِنهُ شَيءٌ ، هَل هُو إلاّ ثَوبٌ تَلبَسُهُ فتُبلِيهِ أو طَعامٌ يَعودُ بَعدُ إلى ما تَعلَمُ ؟! فالعَجَبُ لِقَومٍ حُبِسَ أوَّلُهُم عَن آخِرِهِم ، ثُمّ نُودِيَ فِيهِم بِالرَّحيلِ و هُم في غَفلَةٍ يَلعَبونَ ! ۳

(انظر) الوصيّة : باب 4021. بحار الأنوار : 78 / 190 باب 23 ، و ص279 باب 24.

4067

اندرزهاى امام صادق عليه السلام

۲۲۱۰۰.امام صادق عليه السلامـ به مردى كه تقاضاى پندى كرد ـفرمود : اگر خداوند تبارك و تعالى روزى [رساندن ]را به عهده گرفته است، پس غم روزى خوردن تو از بهر چيست؟! و اگر روزى قسمت شده است ، پس حرص چه معنا دارد؟! و اگر حسابرسى راست است، پس گرد آوردن [مال و ثروت ]چيست؟!

۲۲۱۰۱.امام صادق عليه السلام :سخنى از من بشنويد كه آن براى شما بهتر از اسبان خاكسترى رنگ است كه دست و پاهايشان خطوط سياه دارد: هيچ يك از شما سخن بيهوده نگويد و از پُر گفتن سخنان مفيد هم خوددارى ورزد.

۲۲۱۰۲.امام صادق عليه السلامـ به جابر كه از ايشان اندرزى خواست ـفرمود : اى جابر! دنيا را [چونان ]مالى بدان كه در عالم خواب به دست مى آورى و چون بيدار مى شوى چيزى از آن نيست . آيا نصيب تو از دنيا چيزى جز همان جامه اى است كه مى پوشى و كهنه اش مى كنى، يا همان خوراكى است كه[مى خورى و سپس] به آن تبديل مى شود كه خود مى دانى؟! پس، شگفت از مردمى است كه اوّلين هاى آنان از آخرين هايشان گرفته شده اند (از ميان آنان رفته اند) و آنگاه در ميان ايشان بانگ رحيل سر داده شده است، ليكن همچنان بى خبر، سرگرم بازى اند.

1.بحار الأنوار : ۷۸/۱۹۰/۱.

2.. الأمالي للطوسي: ۲۲۵/۳۹۱.

3.تنبيه الخواطر : ۲/۳۰.


ميزان الحكمه ج 13
296

(انظر) بحار الأنوار : 78 / 128 باب 21.

4066

مَواعِظُ الإمامِ الباقِرِ عليه السلام

۲۲۰۹۸.الإمامُ الباقرُ عليه السلامـ لِجَماعَةٍ من الشِّيعَةِ حَضَرُوهُ ذاتَ يَومٍ فوَعَظَهُم و حَذَّرَهُم و هُم ساهُونَ لاهُونَ ، فأغاظَهُ ذلكَ فأطرَقَ مَلِيّا ، ثُمّ رَفَعَ رأسَهُ إلَيهِم فقالَ ـ: إنّ كَلامِي لَو وَقَعَ طَرَفٌ مِنهُ في قَلبِ أحَدِكُم لَصارَ مَيِّتا ! ألاَ يا أشباحا بلا أرواحٍ ، و ذُبابا بلا مِصباحٍ ، كأنَّكُم خُشُبٌ مُسَنَّدَةٌ ، و أصنامٌ مَريدَةٌ ......... يا ذَوي الهَيئَةِ المُعجِبَةِ ، و الهِيمِ المُعطَنَةِ ! مالِي أرى أجسامَكُم عامِرَةً و قلوبَكُم دامِرَةً ؟! ۱

۲۲۰۹۹.عنه عليه السلام :أيُّها النّاسُ ، إنَّكُم في هذهِ الدّارِ أغراضٌ تَنتَضِلُ فِيكُمُ المَنايا ، لَن يَستَقبِلَ أحَدٌ مِنكُم يَوما جَديدا مِن عُمرِهِ إلاّ بانقِضاءِ آخَرَ مِن أجَلِهِ . ۲

(انظر) الوصيّة: باب 4020. بحار الأنوار : 78 / 162 باب 22.

4066

اندرزهاى امام باقر عليه السلام

۲۲۰۹۸.امام باقر عليه السلامـ در روزى كه جمعى از شيعيان در حضور ايشان بودند و آن حضرت آنان را پند مى داد و بر حذرشان مى داشت، اما آنان بى توجّه و سرگرم خود بودند تا جايى كه اين وضع حضرت را به خشم آورد و پس از اين كه لختى سر به زير افكند و سپس به طرف آنان سر بلند كرد ـفرمود : براستى كه اگر ذرّه اى از اين سخنان من در دل يكى از شما اثر مى كرد، بى گمان مى مُرد! هان، اى تنواره هاى بى جان و مگس هاى بى چراغ! به الوارهايى وا داشته بر ديوار و مجسمه هايى افراشته مى مانيد ......... اى كه هيكل هاى خوشايند داريد و به اشترانى مى مانيد كه در استراحتگاه خود خسبيده اند! چه شده است كه پيكرهاى شما را آباد مى بينم و دل هايتان را ويران؟!

۲۲۰۹۹.امام باقر عليه السلام :اى مردم! شما در اين سراى دنيا آماج تيرهاى مرگ هستيد و هيچ يك از شما هرگز روز تازه اى از عمر خود را در پيش نگيرد، مگر با سپرى شدن يك روز ديگر از عمرش.

1.تحف العقول : ۲۹۱.

2.بحار الأنوار : ۷۸/۱۷۹/۵۹.

  • نام منبع :
    ميزان الحكمه ج 13
    سایر پدیدآورندگان :
    شيخي، حميد رضا
    تعداد جلد :
    14
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1386
    نوبت چاپ :
    هفتم
تعداد بازدید : 374867
صفحه از 608
پرینت  ارسال به