۲۲۴۷۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :التَّقيَّة تُرسُ اللّهِ بَينَهُ و بَينَ خَلقِهِ . ^۱

۲۲۴۷۲.عنه عليه السلام :اِتَّقُوا اللّهَ و صُونُوا دِينَكُم بِالوَرَعِ ، و قَوُّوهُ بِالتَّقيَّةِ . ^۲

۲۲۴۷۳.عنه عليه السلام :اتَّقُوا على دِينِكُم فاحجِبُوهُ بِالتَّقيَّةِ ؛ فإنّهُ لا إيمانَ لِمَن لا تَقيَّةَ لَهُ ، إنّما أنتُم في النّاسِ كالنَّحلِ في الطَّيرِ ؛ لَو أنَّ الطَّيرَ تَعلَمُ ما في أجوافِ النَّحلِ ما بَقِيَ مِنها شيءٌ إلاّ أكَلَتهُ . ^۳

۲۲۴۷۴.الكافي عن هشام الكندي عنه عليه السلام :و اللّهِ، ما عُبِدَ اللّهُ بشيءٍ أحَبَّ إلَيهِ مِن الخَب ءِ ، قلتُ : و ما الخَب ءُ ؟ قال : التَّقيَّةُ . ^۴

۲۲۴۷۵.الإمامُ الصّادقُ عليه السلامـ في قَولِهِ تعالى :«و يَدْرَؤونَ بالحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ»^۵ـ: الحَسَنَةُ التَّقيَّةُ، و الإذاعَةُ السَّيّئةُ . ^۶

۲۲۴۷۶.تفسير العيّاشى¨ عن جابر عنه عليه السلام :«أجْعَلْ بَيْنَكُمْ و بَيْنَهُمْ رَدْما»^۷ قالَ : التّقيَّةُ، «فمَا اسْطاعُوا أنْ يَظْهَرُوهُ و ما اسْتَطاعُوا لَهُ نَقْبا»^۸ قالَ : هُو التَّقيَّةُ . ^۹

۲۲۴۷۱.امام صادق عليه السلام :تقيّه، سپر خدا ميان او و آفريدگانش مى باشد.

۲۲۴۷۲.امام صادق عليه السلام :تقواى خدا داشته باشيد و دين خود را با پارسايى حفظ كنيد و آن را با تقيّه تقويت نماييد.

۲۲۴۷۳.امام صادق عليه السلام :نگران دين خود باشيد و آن را با تقيّه پوشيده نگه داريد؛ زيرا كسى كه تقيّه ندارد ايمان ندارد. شما در ميان مردم مانند زنبوران عسل در ميان پرندگان هستيد. اگر پرندگان بدانند كه درون زنبور عسل چيست، همه آنها را مى خورند و چيزى باقى نمى گذارند.

۲۲۴۷۴.الكافىـ به نقل از هشام كندى ـ: امام صادق عليه السلام فرمود : به خدا سوگند كه خداوند به چيزى كه نزد او محبوبتر از «خب ء» باشد عبادت نشده است. عرض كردم: خب ء چيست؟ فرمود: تقيّه.

۲۲۴۷۵.امام صادق عليه السلامـ درباره آيه: «و با نيكى، بدى را دفع مى كنند» ـفرمود : نيكى همان تقيّه است و بدى فاش كردن [امر حق].

۲۲۴۷۶.تفسير العيّاشىـ به نقل از جابر ـ: امام صادق عليه السلام فرمود : [آيه] «تا ميان شما و آنان سدّى بسازم» : يعنى تقيّه. [و درباره آيه ]«نه توانستند از آن بالا روند و نه توانستند در آن سوراخى ايجاد كنند» فرمود: مصداق آن تقيّه است.

4115

التَّقِيَّةُ

الكتاب :

لاَ يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللّهِ فِي شَيْءٍ إِلاَّ أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقَاةً وَ يُحَذِّرُكُمُ اللّهُ نَفْسَهُ وَ إِلَى اللّهِ الْمَصِيرُ» . ^۱

مَنْ كَفَرَ بِاللّهِ مِنْ بَعْدِ إِيمَانِهِ إِلاَّ مَنْ أُكْرِهَ وَ قَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالاْءِيمَانِ وَ لكِنْ مَنْ شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرا فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِنَ اللّهِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ» . ^۲

وَ قَالَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إِيمَانَهُ أَ تَقْتُلُونَ رَجُلاً أَنْ يَقُولَ رَبِّيَ اللّهُ وَ قَدْ جَاءَكُمْ بِالْبَيِّنَاتِ مِنْ رَبِّكُمْ وَ إِنْ يَكُ كَاذِبا فَعَلَيْهِ كِذْبُهُ وَ إِنْ يَكُ صَادِقا يُصِبْكُمْ بَعْضُ الَّذِي يَعِدُكُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ يَهْدِي مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ» . ^۳

الحديث :

۲۲۴۶۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَن أحَبَّنا بقَلبِهِ و أبغَضَنا بلِسانِهِ فهُو في الجَنَّةِ . ^۴

۲۲۴۷۰.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :خالِطُوهُم بِالبَرّانِيَّةِ ، و خالِفوهُم بِالجَوّانِيَّةِ ، إذا كانَتِ الإمرَةُ صِبيانِيَّةً . ^۵

4115

تقيّه

قرآن:

«نبايد مؤمنان، كافران را به جاى مؤمنان، به دوستى برگزينند. پس هر كه چنين كند او را با خدا رابطه اى نيست، مگر اينكه از آنها بيمناك باشيد و خدا شما را از خودش مى ترساند و بازگشت به سوى اوست».

«كسى كه بعد از ايمان آوردنش، به خدا كفر ورزد [عذابى سخت خواهد داشت] مگر آن كس كه مجبور شده و[لى ]قلبش به ايمان اطمينان دارد. ليكن هر كه سينه اش به كفر گشاده گردد، خشم خدا بر آنان است و برايشان عذابى بزرگ خواهد بود».

«و مردى مؤمن از خاندان فرعون كه ايمان خود را نهان مى داشت گفت: آيا مردى را مى كشيد كه مى گويد: پروردگار من خداست؟ و مسلّما براى شما از جانب پروردگارتان دلايل آشكارى آورده، و اگر دروغگو باشد دروغش به زيان اوست، و اگر راستگو باشد برخى از آنچه به شما وعده مى دهد به شما خواهد رسيد؛ چرا كه خدا كسى را كه افراط كار دروغزن باشد هدايت نمى كند».

حديث :

۲۲۴۶۹.امام على عليه السلام :كسى كه ما را در دلش دوست بدارد و به زبانش دشمن، او در بهشت است.

۲۲۴۷۰.امام باقر عليه السلام :هرگاه حكومت باطل و جاهلانه بود با آنان (غير خودى ها) در ظاهر آميزش كنيد و در باطن مخالفشان باشيد.