شرح دعاي صباح (شوشتري) - صفحه 144

طاهرين عليهم السلامنيز روشنى دين و عُقبايند . آن ، چراغ دنياست ؛ اين ، چراغ دين و عقباست . آن ، چراغ آب و گِل است ؛ اينها چراغ هاى جان و دل . و در باره آفتاب فرمود : « وَجَعَلْنَا سِرَاجاً وَهَّاجاً »۱ . درباره آن حضرت فرمود : « وَجَعَلْنَا سِرَاجاً مُّنِيراً » .۲ به طلوع صبح ، از خواب [ غفلت ]بيدار شوند و به طلوع نور آن حضرت ، از خواب ضلالت و عدم رَسته ، به عرصه گاه هدايت راه يابند ، و به انوار وجود با جود آن سرور ، از ظلمات كفر و آتش پرستى و شرك و عبادت اجسام ۳ رهايى يابند و به سرحدّ ضياى يگانه پرستى و معارف يقينى رسيده اند .

يَا مَنْ دَلَّ عَلَى ذَاتِهِ بِذَاتِهِ [ دليل اثبات صانع ]

يعنى : اى آن كسى كه راه نموده است بر خود و شناخت و هستى خود به خودى خود « فِطْرَةَ اللّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا »۴ كه اوست دليل لامع پيدا بر ذات و صفات خود ؛ زيرا كه هميشه به خودىِ خود ظاهر است و آثار قدرت و علم و كمالات مِن جميع الجهاتش ، پيوسته واضح است و آناً فَآناً ، قبول دعاى بيچارگان و بى كسان مى نمايد وقتى كه از روى بندگى و اخلاص خوانند او را ، و ردّ دعاى ايشان نمى كند و هميشه از اوست كه كَرَم و لطف و احسان مى يابند .
پس هر چه به نظر آيد ، آثار صُنع او ـ عزّ شأنه ـ نمايد و به غير آثار صنع او ـ جلّ شأنه ـ به هيچ وجه مِن الوجوه ، چيزى ننمايد و آنهايى كه اين معنى دريافته اند ، به غيرِ رضاى او چيزى نيافته اند و مرادات او ـ جلّ شأنه ـ را بر ارادات / 105 / و خواهش هاى خود ، اختيار كرده اند و هيچ چيز از وجود او ـ جلّ شأنه و عظم سلطانه ولا إله غيره ـ ظاهرتر نيست و هستى او پيداتر از همه هستى هاست و به خودى خود ، پيداست و پيدايى ساير هستى ها از اوست .

1.سوره نبأ ، آيه ۱۳ .

2.سوره احزاب ، آيه ۴۶ .

3.ب : اصنام .

4.سوره روم ، آيه ۳۰ .

صفحه از 231