شرح دعاي صباح (شوشتري) - صفحه 211

حكمت و مصلحت است . پس به تدبير و صلاح هواى من ، قيام فرما و دفع اهواى مضلّه ـ كه سبب گمراهى است از راه ـ از من بكن ، و حفظ و حراست من از شرّ آنها بفرما ، و دفع اذيّت اعدا بكن ، و آرزوهاى باطل و انديشه هاى لاطائل ـ كه وساوس شيطانى است ـ از من سلب كن كه توكّل به جناب تو كرده ام و از هواهاى نفس امّاره ، منقطع شده ام به سوى درگاه لطف تو . پس لطف تو آن خواهد كرد كه مرا به راه راست بياورد و از ظلمات هواها خلاصى دهد .
يا معنى اين است كه : هواهايى كه من به جناب لطف تو بازگذاشته ام ، بده آنها را تا تمنّاى حالِ غير نكنم . و مراد از اين ، تصفيه طبع باشد به اسقاط وساوس كه بعضى از آنها تمنّاى حال غير است و حسد بردن و غل و حِقد و رِيا و افعال ذميمه قلبى و خصال قبيحه نفسى كه از وساوس شيطانى حادث مى شود تا تمنّاى آنها نكنم .

فَاجْعَلِ اللّهُمَّ صَبَاحِي هذا نَازِلاً عَلَيَّ بِضِيَاءِ الْهُدى

فقره شريفه ، طلب لطف است به طريق مبالغه . پس بگردان ـ بارخدايا ـ صباح مرا اين صباح ، حالكونى كه فرود آينده باشد بر من به روشنى هدايت و ارشاد ، كه اقتباس ضياى دين تو كنم و از اِشراق نور تو و هدايت معرفت تو از ظلمت گمراهى دور گردم .
يا مراد از ضياء هُدا ، اسباب / 185 / و آلات ايمان است از اِقدار و تمكين و اِزاحه عِلَل و نصب ادلّه و الطاف زايده و توفيق ، يا علم و بيانى است كه ائمه معصومين ـ صلوات اللّه عليهم أجمعين ـ بر آن اند ، يا روشنى و هدايت دل است بر اسلام و ايمان و اعمال حسنه و نيّات مستحسنه كه سبب دفع آرزوهاى رديّه و باعث حصول زيادتى علم گردد .

وَبِالسَّلامَةِ فِي الدِّينِ وَالدُّنْيا

دنيا غير منصرف است به جهت الف تأنيث مقصوره ، و او مؤنّث اَدنى است كه افعلِ تفضيل است و موصوف او حيات يا نشئه يا دار يا مانند آن است ، و بعضى از اهل عربيّت ، او را منصرف مى دانند و تنوين ، داخل او مى كنند و «دنياً» مى گويند .

صفحه از 231