المناجات الإلهيّات - صفحه 55

سال571ه مى دانند. علاّمه سيد عبدالعزيز طباطبايى در اين باره مى نويسد: رحلت سيد فضل اللّه راوندى چندان پيش از سال572ه و چندان هم پس از آن نبوده است. زيرا در موزه عراق در بغداد نسخه اى از نهج البلاغه به شماره 3784 نوشته به سال 556ه وجود دارد كه با نسخه اى كه راوندى در سال 571ه قرائت كرده، مقابله شده است. همچنين در كتابخانه رضا در رامپور هند نسخه اى از كتاب خصائص الأئمة به شماره 1190 وجود دارد كه در سال 553ه نگاشته شده ۱ كه دستخط راوندى بر آن مشاهده مى شود . اين نسخه را عبدالجبار بن الحسين بر او قرائت و از او روايت نموده است كه با اسناد به مرحوم رضى مؤلف خصائص الائمه مى رسد و در صفحه اول آن كتاب چنين آمده: «وكتب فضل اللّه بن علي الحسني أبوالرضا الرواندي في ذي القعدة من سنة خمس وخمسين وخمس مائة حامدا للّه تعالى...» و در كنار كلمه راوندى برخى قدما نوشته اند «توفّى رحمه اللّه في يوم عرفه...» كه تاريخ آن از بين رفته است . حال با جمع اين دو مطلب مى توان چنين نتيجه گرفت كه او تا روز هشتم ذى حجه سال 571ه در قيد حيات بوده و سال وفاتش روز عرفه همين سال يا سال پس از آن است كه با اين وصف او نزديك به نود سال زندگى كرده است.
مرقد او در كاشان در قبرستان محلّه پنجه شاه و در شمال مسجد جامع قديم قرار دارد . حبيب اللّه كاشانى متوفاى 1340ه

1.از اين نسخه خطى عكسى در كتابخانه مركزى دانشگاه تهران به شماره فيلم ۵۰۴۶ وجود دارد كه در فهرست ميكرو فيلم ها جلد۳ صفحه۱۲۶ آمده است.

صفحه از 88