تحفة الإخوان - صفحه 550

المعرّف هو أيضا بابن المتوّج ... ۱
اين نقل ها موجب شده كسانى كه به اصل كتاب دسترس ندارند ، قضاوتشان درباره آن ، متفاوت باشد . نگارنده ، به دو نسخه از آن دسترسى يافت و قصد انتشار آن را داشت ؛ ولى پس از بررسى و مطالعه آن ، متوجه گرديد كه مطالب چندان مهمّى در آن به چشم نمى خورد . لذا از انتشار آن ، منصرف گرديد و به معرّفى آن اكتفا نمود ، تا آنان كه امكان دستيابى به نسخ كتاب را ندارند ، از محتواى آن باخبر باشند .
واعظ مرندى ، به اقتضاى حرفه اش ـ كه وعظ بوده ـ ، بنا گذاشته كه رساله اى براى عموم مسلمانان بنويسد تا با مراجعه به آن ، از احكام ضرورى ، آگاهى يابند . او بر اين اساس ، تأليف اين رساله را مى گذارد .

مؤلف كتاب

نام مؤلف ، محمّد سعيد واعظ مرندى از عالمان سده يازدهم هجرى است و از شرح حال وى ، جز از اين كتاب و مطالبى كه از آن ، درباره وى به دست مى آيد ، چيز ديگرى در دست نيست .
او خود را در مقدّمه «محمّد سعيد واعظ مرندى» معرّفى مى كند كه از آن معلوم مى شود از خطباى عصر خويش بوده و به «واعظ» شهرت داشته است و از نسبت «مرندى» ، معلوم مى شود كه اهل مرند ، از شهرهاى آذربايجان شرقى است .
او در رساله اش شرح حال ميرداماد (م 1041ق) و شيخ بهايى (م 1030ق) را آورده و در شرح حال شيخ بهايى ذكر مى كند كه فتواهاى زيادى از وى هم اكنون در سرِ زبان هاست . از اين عبارت ، به دست مى آيد كه تاريخ تأليف رساله نبايد خيلى بعد از وفات شيخ بهايى باشد . لذا به احتمال زياد ، تأليف اين رساله ، در بين سال هاى 1042 تا 1050ق ، صورت گرفته است .

1.روضات الجنات ، ج ۱ ، ص ۶۹ ـ ۷۰ .

صفحه از 561