درآمدى بر جايگاه روايات پزشكى - صفحه 37

درآمدى بر جايگاه روايات پزشكى

مهدى مهريزى

چكيده

بخش قابل توجهى از روايات اسلامى را احاديث پزشكى تشكيل مى دهد. محدثان شيعه و اهل سنت از دوره هاى نخست تدوين، در آثار مستقل و يا ضمنى به گردآورى آنها همت گماشته اند.
چگونگى تعامل با اين روايات، از گذشته، دغدغه متكلمان مسلمان و محدثان بود، و اين دغدغه ها در دوره هاى معاصر افزون شده است. اين مقاله، ضمن گزارش از مصادر حديثى مرتبط با پزشكى، به چگونگى تعامل با اين روايات پرداخته است.

كليد واژه ها: فهم روايات، روايات پزشكى، مصادر حديثى، تعامل با روايات.

بخش قابل توجهى از ميراث حديثى مسلمانان را روايات مربوط به پزشكى تشكيل مى دهد. برخى از اين روايت ها حاوى دستورالعمل هايى براى سلامت و پيش گيرى است و برخى ديگر، داروهايى را براى درمان تجويز مى كند.
از نخستين دوره هاى تدوين كتب حديث، محدثان به اين بخش از روايات نيز اهتمام داشته، فصلى از كتب حديثى را به اين موضوع اختصاص داده و يا كتاب هاى مستقلى درباره آنها تأليف كرده اند. تعامل با اين احاديث و چگونگى استفاده از آنها از گذشته هاى دور، اختلاف نظرهايى را در ميان محدثان پديد آورده است؛ برخى از آنها به اين روايت ها كم اعتنا بوده و يا بسيارى از آنها را به شرايط آب و هوايى و يا مزاجى خاص حمل مى كرده اند و در مقابل، برخى ديگر، از كليت اين احاديث، دفاع كرده و شرايط درونى و معنوى را براى اثربخشى اين دستورها ذكر كرده اند.
امروزه، با گسترش دانش پزشكى از سويى و طرح نظريه بازگشت به طبيعت براى مداوا از سوى برخى پزشكان مسلمان و در نتيجه، بازگشت به ميراث گذشته اسلامى ، اختلاف هاى گذشته، به صورت جدى تر، قابل طرح، پژوهش و پيگيرى است.

صفحه از 55