72

نظام الدين مشارالدوله

او پسر مشارالدوله ^۱ در سال 1262 خورشيدى متولد و پس از فوت پدرش ملقب به مشارالدوله شد و در دوره سوم نماينده مجلس از شيراز بود ^۲ در سال 1303 به كفالت وزارت فرهنگ معرفى شد .
در سال 1310 به حكومت كردستان و چندى بعد به استاندارى كرمان منصوب گرديد و حكومتش بيش از چند ماهى طول نكشيد . در سال 1314 خورشيدى وزير پست و تلگراف شد . در سال 1315 كه وزير پست و تلگراف بود در اثر عارضه سكته ناقص در 8 بهمن ماه در سن 53 سالگى در تهران درگذشت و در شهر رى در باغ طوطى مدفون گرديد . ^۳

منابع

رجال بامداد ، ج 1 ، ص 318 .

71

نظام الدين ساوجى

(م بعد از 1038 ق)

عالم امامى ، فقيه ، اصولى ، محدث ، متكلم ، رجالى و رياضيدان اهل ساوه و از شاگردان شيخ بهايى بود ، پس از مرگ پدرش تحت نظر شيخ بهايى تربيت يافت .
پس از درگذشت استادش ، در دربار صفويه زندگى كرد . در 1033 ق سفرى به عتبات عاليات نمود . ساوجى به امر شاه عباس صفوى كتاب جامع عباسى استادش شيخ بهايى را ، كه تا باب حج تأليف شده بود ، تكميل كرد و تحفه عباسى ، در فضائل و مناقب را در تتميم جامع عباسى نگاشت .
او پس از عزل ملا خليل قزوينى ، از مدرسى حضرت عبدالعظيم عليه السلام ، عهده دار تدريس در بقعه عبدالعظيم حسنى شد و اندكى پس از درگذشت شاه عباس (1038 ق) ، در شهر رى درگذشت . از ديگر آثارش:
زينة المجالس ، به شيوه «كشكول» استادش شيخ بهايى ،
نظام الاقوال ، در شناخت رجال ،
الصحيح العباسى ،
رساله اى در «وجوب نماز جمعه» .