دنیای مذموم

من مواعظ النبی صلى الله عليه وآله وسلّم: الدنيا دُوَل، فما كان لك أتاك على ضعفك وما كان منها عليك لم تدفعه بقوّتك ومن انقطع رجاءه مما فات، استراح بدنه ومن رضی بما قَسَمه اللّه قرّت عينه.

تحف العقول صفحه ۴۰

دُوَل جمع دولة است، يعنى چيزى كه دست به دست مى‌گردد. طبيعت مظاهر دنيوى اين است كه در حال تغيير و تحول است، نبايد خيال كنيم آنچه كه از مال و جاه و امكانات و صحت و عافيت در دست مااست تا پايان عمر باقى مى‌ماند، اينطور نيست، چه بسا از ما گرفته مى‌شود. مراد از دنيا كه مى‌فرمايد: هركه اميدش را از آن قطع كند خيال خود را راحت كرده، دنياى مذموم است؛ يعنى آن چيزى كه انسان براى خود و هواى خود مى‌طلبد، نه معالى امور و خيرات اخروى و نه آن چيزهايى كه انسان براى وظيفه بايد به دست آورد و نه عمران و ساختن عالم، اينها مراد نيست.