خطر محبوب بودن نزد مردم به‌خاطر خدا

من مواعظ علی بن الحسين‌عليه السلام: وقال له رجلٌ: إنّی لأحبّك فی اللّه حبّاً شديداً، فنكس عليه السلام ثمّ قال: الّلهم إنّی أعوذبك أن اُحَبّ فيك وأنت لی مبغض ثمّ قال له: أحبّك للذی تحبّنی فيه.
(تحف العقول صفحه ۲۸۲)
نكته اساسى كه در اين بيان وجود دارد و درس بزرگى براى ما است، توجه فورى به خطرى است كه در برابر چنين پديده‌اى (محبوب بودن نزد مردم بخاطر خدا) انسان را تهديد ميكند. لذا وقتى آن مرد به حضرت عرض مى‌كند كه شما را براى خدا دوست دارم نمى‌فرمايند: از تو متشكرم، يا خدا را بر اين محبوبيت سپاس ميگويم، بلكه مى‌فرمايند: «پرودگارا پناه به تو مى‌برم از اين كه مردم مرا به خاطر تو دوست داشته باشند ولى تو مرا دشمن داشته‌باشى» و اين خطر بزرگى است براى ما، نكند كه مردم فكركنند ما مخلصانه براى خدا كارمى‌كنيم و در راه او قدم مى‌زنيم اما حقيقتاًً ما اينطور نباشيم، و ظاهر و باطنمان يكى نباشد و يا با اعمال خود موجبات غضب الهى را در خود بوجود آورده باشيم. و در اين صورت است كه مردم به خاطر خدا ما را دوست‌ دارند ولى خداوند - نعوذ باللّه - دشمن ما مى‌باشد.