امام علی علیه السلام
ما زالَت نِعمَةٌ ولا نَضارَةُ عَيشٍ إلاّ بِذُنوبٍ اِجتَرَحوا ؛ إنَّ اللّهَ لَيسَ بِظَلاّمٍ لِلعَبيدِ .
هيچ نعمت و زندگانى خرّمى از ميان نرفت، مگر به سبب گناهانى كه [مردم] انجام دادند؛ به راستى كه خداى هرگز به بندگان ستم نمىورزد .
الخصال ص 624 ح 10
و لمزيد الاطّلاع راجع : بحار الأنوار : 76 / 140 باب 19 «الطِّيب» . بحار الأنوار : 76 / 146 باب 24، 25 «الرياحين» . وسائل الشيعة : 1 / 440 باب 89 «استحباب التطيُّب» .
