10 . سخنانِ امام جواد عليه السلام

۲۵۱.تَوَسَّدِ الصَّبرَ ، وَاعتَنِقِ الفَقرَ ، وَارفَضِ الشَّهَواتِ ، وخالِفِ الهَوى؛

۰.شكيبايى را بالشِ [اطمينان بخش] خود ساز ، و فقر را در آغوش گير ، و شهوت ها را دور انداز ، و با هواى نفس مخالفت كن.

۲۵۲.إعلَم أنَّكَ لَن تَخلُوَ مِن عَينِ اللّه ِ فَانظُر كَيفَ تَكونُ؛

۰.بدان كه از ديده خدا پنهان نيستى . پس بنگر كه چگونه اى.

۲۵۳.مَن غَلَبَ جَزَعُهُ عَلى صَبرِهِ حَبِطَ أجرُهُ؛

۰.هر كه بى تابى اش بر شكيبايى اش چيره آيد ، اجرش تباه مى شود.

۲۵۴.مَن شَهِدَ أمرا فَكَرِهَهُ كانَ كَمَن غابَ عَنهُ ومَن غابَ عَن أمرٍ فَرَضِيَهُ كانَ كَمَن شَهِدَهُ؛

۰.هر كه حاضر و ناظر كارى باشد و آن را ناپسند دارد ، مانند كسى است كه [آن هنگام] غايب بوده ، و هر كه در كارى حاضر و ناظر نباشد ، ولى بِدان راضى باشد ، مانند كسى است كه خود در آن حضور (و مشاركت) داشته است .

۲۵۵.مَن أصغى إلى ناطِقٍ فَقَد عَبَدَهُ فَإن كانَ النّاطِقُ عَنِ اللّه ِ فَقَد عَبَدَ اللّه َ وإن كانَ النّاطِقُ يَنطِقُ عَن لِسانِ إبليسَ فَقَد عَبَدَ إبليسَ؛

۰. هر كه گوش به گفته سخنگويى دهد ، در واقع او را پرستيده است . اگر [آن سخنگو] از خدا بگويد ، خدا را پرستيده ، و اگر از شيطان بگويد ، شيطان را پرستيده است.