امام حسن علیه السلام
أيُّها النّاسُ، إنّهُ مَن نَصَحَ للّهِ و أَخَذَ قَولَهُ دَليلاً هُدِيَ لِلّتي هِيَ أقوَمُ، و وَفَّقَهُ اللّهُ لِلرَّشادِ، و سَدَّدَهُ لِلحُسنى؛ فإنَّ جارَ اللّهِ آمِنٌ مَحفوظٌ.
اى مردم! هر كه براى خدا خالص شود و گفتار او را راهنماى خود گيرد، به راهى (آيينى) كه استوارتر است رهنمون گردد و خداوند به هدايت و رستگارى توفيقش دهد و در كار نيك كمكش رساند؛ زيرا كه همسايه (پناهنده) خدا در امان و محفوظ است.
بحار الأنوار : ج۷۸، ص۱۰۴، ح۳
و لمزيد الاطّلاع راجع : بحار الأنوار : 71 / 259 باب 73 «الاستبشار بالحسنة» . بحار الأنوار : 71 / 241 باب 70 «الحسنات بعد السيّئات» . بحار الأنوار : 71 / 245 باب 71 «تَضاعُف الحسنات» .
انظر : عنوان 173 «الذنب» .
