۶۳۶۶.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لِكُلِّ عِلّةٍ دَواءٌ . ^۱

1290

عَدَمُ التَّسَرُّعِ في تَناوُلِ الدَّواءِ

۶۳۶۷.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :تَجَنَّبِ الدَّواءَ ما احتَمَلَ بَدنُكَ الداءَ ، فإذا لم يَحتَمِلِ الداءَ فالدواءُ . ^۲

۶۳۶۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا يَتَداوَى المُسلمُ حتّى يَغلِبَ مَرَضُهُ صِحَّتَهُ . ^۳

۶۳۶۹.عنه عليه السلام :اِمْشِ بدائكَ ما مَشى بكَ . ^۴

۶۳۷۰.عنه عليه السلام :لا تَضطَجِعْ ما استَطَعتَ القِيامَ مع العِلَّةِ . ^۵

۶۳۷۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :مَن ظَهَرَت صِحَّتُهُ على سُقْمِهِ فَيُعالِجُ بِشَيءٍ فَماتَ فأنا إلى اللّهِ مِنهُ بَرِيءٌ . ^۶

۶۳۷۲.عنه عليه السلام :ثلاثةٌ تُعقِبُ مَكروهاً ......... و شُربُ الدواءِ مِن غيرِ علّةٍ و إن سَلِمَ مِنهُ . ^۷

۶۳۷۳.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :لَيسَ مِن دواءٍ إلاّ و هو يُهَيِّجُ داءً ، و ليسَ شيءٌ في البَدنِ أنفَعَ مِن إمساكِ اليدِ إلاّ عمّا يَحتاجُ إلَيهِ . ^۸

۶۳۶۶.امام على عليه السلام :هر دردى دارويى دارد .

1290

شتاب نكردن در مصرف دارو

۶۳۶۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :تا زمانى كه بدنت بيمارى را تحمل مى كند ، از مصرف دارو پرهيز كن و هرگاه آن را تحمل نكرد ، آنگاه به دارو روى آر .

۶۳۶۸.امام على عليه السلام :مسلمان خود را مداوا نكند مگر آنگاه كه بيمارى او بر سلامتش چيره گردد .

۶۳۶۹.امام على عليه السلام :تا زمانى كه بيمارى با تو مى سازد تو با آن بساز .

۶۳۷۰.امام على عليه السلام :تا زمانى كه بيمارى تو را از پا نينداخته است، خود را در بستر مينداز .

۶۳۷۱.امام صادق عليه السلام :هر كه سلامتش بر بيمارى اش چيره باشد و با اين حال خود را با چيزى درمان كند و [بر اثر آن ]بميرد من نزد خدا از او بيزارى مى جويم .

۶۳۷۲.امام صادق عليه السلام :سه چيز است كه پيامد ناخوشايند دارد . . . و [ از آن جمله است : ]خوردن دارو بدون بيمارى هر چند شخص از آن دارو سالم بماند .

۶۳۷۳.امام كاظم عليه السلام :هيچ دارويى نيست ، مگر آنكه خود بيمارى تازه اى را دامن مى زند . براى بدن چيزى سودمندتر از پرهيز و خوردن غذا در حدّ نياز بدن نيست .