2330

الضِّحكُ وَ التَّبسُّمُ

الكتاب :

فَتَبَسَّمَ ضاحِكا مِنْ قَوْلِها وَ قالَ رَبِّ أوْزِعْنِي أنْ أشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أنعَمْتَ عَلَيَّ و عَلَى وَ الِدَيَّ و أَنْ أعْمَلَ صالِحا تَرْضاهُ وَ أدْخِلْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبادِكَ الصَّالِحِينَ». ^۱

الحديث :

۱۱۱۲۹.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :كانَ ضِحكُ النبيِّ صلى الله عليه و آله التبسُّمَ ، فاجتازَ ذاتَ يومٍ بِفِئَةٍ مِن الأنصارِ و إذا هُم يَتَحَدَّثُونَ و يَضحَكُونَ بِمِل ءِ أفواهِهِم، فقالَ : يا هؤلاءِ، من غَرَّهُ مِنكُم أمَلُهُ و قَصَرَ بهِ في الخَيرِ عَمَلُهُ، فَلْيَطَّلِعْ في القُبورِ و لْيَعتَبِرْ بِالنُّشُورِ، و اذكُرُوا المَوتَ فإنّهُ هادِمُ اللذّاتِ . ^۲

۱۱۱۳۰.عنه عليه السلامـ في صفةِ المؤمنِ ـ: إن ضَحِكَ فلا يَعلُو صَوتُهُ سَمعَهُ . ^۳

۱۱۱۳۱.عنه عليه السلام :خَيرُ الضِّحكِ التَّبَسُّمُ . ^۴

۱۱۱۳۲.الإمامُ الحسنُ عليه السلام :عن خالِه هند : كان صلى الله عليه و آله إذا فَرِحَ غَضَّ طَرفَهُ، جُلُّ ضِحكِهِ التبسُّمُ، يَفتَرُّ عن مِثلِ حَبَّةِ الغَمامِ . ^۵

2330

خنده و لبخند

قرآن :

«پس [سليمان] از گفته او (مورچه) لبخندى زد و گفت : پروردگارا! در دلم افكن تا نعمتى را كه به من و پدر و مادرم داده اى سپاس بگزارم و به كار شايسته اى كه آن را مى پسندى ، بپردازم و مرا به رحمت خويش جزو بندگان شايسته ات درآور» .

حديث :

۱۱۱۲۹.امام على عليه السلام :خنده پيامبر صلى الله عليه و آله لبخند بود . روزى بر گروهى از انصار گذشت كه با هم صحبت مى كردند و قاه قاه مى خنديدند ، حضرت فرمود : اى جماعت! هر يك از شما كه آرزو فريبش داده و در كار خير كوتاهى كرده است ، بايد سرى به گورستان زند و از برانگيخته شدن مردگان عبرت گيرد. و به ياد مرگ باشيد ، كه ياد مرگ لذّتها را در هم مى شكند .

۱۱۱۳۰.امام على عليه السلامـ در وصف مؤمن ـفرمود : چون بخندد، صداى خنده اش از گوشش فراتر نمى رود .

۱۱۱۳۱.امام على عليه السلام :بهترين خنده ، لبخند است .

۱۱۱۳۲.امام حسن عليه السلامـ به نقل از دايى خود هند ـ^۶ : پيامبر صلى الله عليه و آله هرگاه شاد مى شد ، چشمش را پايين مى انداخت ، خنده اش بيشتر تبسّم بود ، به طورى كه دندانهايش مانند دانه تگرگ نمايان مى شد .