۱۱۸.امام على عليه السلام ـ در حكمتهاى منسوب به ايشان ـ :چون دوستى دارى كه برادرى و محبّتش را نمى پسندى ، آن را براى مردم، آشكار مساز كه مانند شمشيرِ كُند در خانه انسان است، كه دشمن را مى ترساند و نمى داند كه كُند است يا تيز.
۱۱۹.امام على عليه السلام ـ در حكمتهاى منسوب به ايشان ـ :چون با انسانى دوست شدى ، بر تو لازم است كه دوست دوست او نيز باشى ؛ ولى لازم نيست كه با دشمن او دشمن باشى ، چون اين بر خدمتگزار او لازم است ، نه بر كسى همانند او.
۱۲۰.امام على عليه السلام ـ در حكمتهاى منسوب به ايشان ـ :هرگاه يكى از يارانت به تو نيكى روا داشت ، نهايت خوبى را در حقّ او روا مدار و قدرى از آن را واگذار كه به هنگام آشكار شدن خيرخواهى فراوان او ، بر آن بيفزايى.
2 / 2 ـ 12
سياست رفتار با دشمنان
۱۲۱.امام على عليه السلام :با دشمنانت مشورت كن تا اندازه دشمنى و اهداف و مقصودشان را از نظرشان دريابى.