ضجه امام سجاد(ع)
پرسش :
در دارالسلام آمده است که امام سجاد(ع) با شینیدن مصائب امام حسین(ع) چنین رفتار کرد:
قام علی طوله و نطح الجدار بوجهه فکسر انفه و شجّ رأسه و سال دمه علی صدره و خرّ مغشّیا علیه من شدة الحزن و البکاء؛
تمام قد ایستاد و صورت را به دیوار کوبید و در نتیجه بینی او شکست و سرش شکاف برداشت و خون به سینه اش جاری شد و از شدت اندوه و گریه غش کرد. (دارالسلام، محدث نوری، ج 2، ص 179)
آیا روایت فوق در منابع دیگر نیز آمده و صحیح است؟
پاسخ :
این خبر را در جای دیگر نیافتیم. محدث نوری منبع این قضیه را چنین نوشته است: «فی بعض المجامیع للمتأخرین ما لفظه:...؛ در بعضی مجموعه های متأخرین با این لفظ آمده است:...»
بنابراین چنین خبری سند معتبر و قابل اعتماد ندارد.
بخش پاسخ گویی پایگاه حدیث نت
