اصل قدیم و فرع کریم

پرسش :

در زیارت امیرالمؤمنین(ع) می خوانیم:
السلام علی الاصل القدیم و الفرع الکریم. (المزار الكبير: ص 215 ح 5)
مراد از «اصل قدیم» و «فرع کریم» چیست؟



پاسخ :

ظاهرا مراد از «اصل» در «اصل قدیم» نقطه ی آغاز امامان(ع) است و مراد از قدیم بودن این اصل، قدمت حقیقی یعنی ازلی بودن آن نیست بلکه قدمت نسبت به سایر خلایق است؛ زیرا اولین نور، نور پیامبر اکرم(ص) بود که آفریده شد و پس از آن، نور امیر مؤمنان(ع) که از همان نور مشتق شد.
اما در مورد «فرع کریم» قابل توضیح است که کریم از هرجنسی به معنای بهترین و پسندیده ترین و شایسته ترین فرد از آن جنس است و بی شک شجره ی مبارکه ی پیامبر و امام علی کریم ترین شاخسارند و اطلاق «الفرع الکریم» بر آنان شاید از آن رو باشد که در خلقت نوری بر دیگران سبقت وجودی دارند ولی در پیدایش و وجودشان در این نشئه که از گذرگاه تناسل است از تبار انبیا و اصفیایند و وارث همه ی کرامت های پیشینیان. بعلاوه، خداوند کرامتی به این خاندان اختصاص داد که هیچ فرشته ی مقرب و هیچ پیامبر مرسلی احتمال وصول به آن را نمی دهد و به دستیابی به آن طمع نمی ورزد.
احتمال دارد مراد از «الفرع الکریم» این باشد که امام علی(ع) شاخساری کریم از اصل و شجره ی نبوی است. در دعای ندبه می خوانیم: «انا وعلی من شجرة واحدة و سائر الناس من شجر شتی؛ من وعلی از یک درخت و بقیه ی مردم از درخت های گوناگون هستند.»



بخش پاسخ گویی پایگاه حدیث نت
منبع :