مراد از عترت در حدیث ثقلین

به بیان یک روایت از منابع اهل سنت بسنده می کنیم. رسول خدا(ص) فرمود:

ألا إنَّ أهلَ بَیتی أمانٌ لَکم، فَأَحِبّوهُم لِحُبّی، وَتَمَسَّکوا بِهِم لَن تَضِلّوا. قیلَ: فَمَن أهلُ بَیتِک یا نَبِی اللّهِ؟ قالَ: عَلِی وسِبطای، وتِسعَةٌ مِن وُلدِ الحُسَینِ أئِمَّةٌ امَناءُ مَعصومونَ، ألا إنَّهُم أهلُ بَیتی وعِترَتی مِن لَحمی ودَمی؛[۱]

هان، اهل بیت من موجب زنهار دادن به شماست، پس آنها را به سبب محبّت من دوست بدارید و بدیشان چنگ در زنید تا هرگز گمراه نشوید. گفته شد: اهل بیت تو چه کسانى هستند یا رسول اللّه؟ فرمود: على و دو نوه من و نُه تن از فرزندان حسین که امامانى هستند امین و معصوم، آگاه باشید که ایشان اهل بیت و عترت من و از گوشت و خون من هستند.