121
حکمت‌نامه حضرت عبدالعظيم الحسني عليه السلام

شده كه عبادت برخى از بندگان، موجب مباهات خداوند متعال نزد فرشتگان است، مانند: عبادت جوان، كه بر پايه حديثى، خداوند متعال، خطاب به فرشتگان نسبت به عبادت جوان، اين چنين مباهات مى‏نمايد:
اُنظُروا إلى‏ عَبدى ! تَرَكَ شَهوَتَهُ مِن أجلى .
بنده‏ام را بنگريد كه براى من، خواسته‏هاى نفس خود را كنار نهاده است.۱

همچنين كسانى كه براى خدا آزار ديگران را تحمّل مى‏كنند،۲ يا نافله شب را در روز قضا مى‏نمايند،۳ يا در بيابانى بى آب و علف، به تنهايى به نماز مى‏ايستند، يا در شب‏زنده‏دارى، در سجده به خواب مى‏روند، يا در جبهه نبرد با دشمن در حالى كه يارانشان فرار كرده‏اند، مقاومت مى‏كنند و به شهادت مى‏رسند،۴ موجب مباهات خدا نزد فرشتگان مى‏شوند.
نظير اين احاديث، فراوان است. براى توضيح اين گونه احاديث، دو مسئله بايد روشن شود:
1. مباهات به معناى باليدن، نازيدن و اظهار فخر نمودن است و مباهات خدا نزد فرشتگان، بدين معناست كه او كارهاى نيك انسان‏هاى شايسته را به رخ فرشتگان مى‏كشد و مى‏فرمايد: اين‏ها، همان كسانى هستند كه شما آفرينش آنها را مورد پرسش قرار داديد و گفتيد:
(أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَ يَسْفِكُ الدِّمَاءَ .آيا در زمين، كسى را قرار مى‏دهى كه در آن فساد كند و خون‏ها را بريزد؟) .
و من در پاسخ شما گفتم:

1.الكافى: ج ۸ ص ۳۹۲ ح ۵۸۸ . نيز ، ر.ك: حكمت‏نامه جوان: ص ۹۰ (افتخار خداوند به عبادت جوان).

2.الدعوات، راوندى: ص ۲۰.

3.وسائل الشيعة: ج ۴ ص ۲۷۸ ح ۱۵.

4.وسائل الشيعة: ج ۵ ص ۲۹۶ ح ۷.


حکمت‌نامه حضرت عبدالعظيم الحسني عليه السلام
120

2 / 2

مباهات خدا به نمازگزار

۳۶.الأمالى للصدوق : حدّثنا عليّ بن أحمد ، قال : حدّثنا محمّد بن أبى عبد اللَّه الكوفي ، عن سهل بن زياد الآدمى ، عن عبد العظيم بن عبد اللَّه الحسنى ، عن عليّ بن محمّد بن عليّ بن موسى بن جعفر بن محمّد بن عليّ بن الحسين بن عليّ بن أبى طالب عليهم السلام ، قال :
لَمّا كَلَّمَ اللَّهُ‏عزّ وجلّ موسى‏ بنَ عِمرانَ عليه السلام ، قالَ موسى‏ : إلهى ! ما جَزاءُ مَن شَهِدَ أنّى رَسولُكَ ونَبِيُّكَ وأنَّكَ كَلَّمَتنى ؟
قالَ : ياموسى‏ ! تَأتيهِ مَلائِكَتى فَتُبَشِّرُهُ بِجَنَّتى .
قالَ موسى‏ عليه السلام : إلهى ! فَما جَزاءُ مَن قامَ بَينَ يَدَيكَ يُصَلّى ؟
قالَ : يا موسى‏ ! اُباهى بِهِ مَلائِكَتى راكِعاً وساجِداً ، وقائِماً وقاعِداً ، ومَن باهَيتُ بِهِ مَلائِكَتى لَم اُعَذِّبهُ .۱

ترجمه‏

۰.حضرت عبد العظيم عليه السلام : امام هادى عليه السلام فرمود: «در مكالمه خداوند با موسى بن عمران، موسى عليه السلام گفت: خدايا ! پاداش كسى كه گواهى دهد من فرستاده و پيامبر تو هستم و تو با من سخن گفته‏اى، چيست ؟
فرمود: اى‏موسى! فرشتگان من، پيش‏او مى‏روند و او را به‏بهشتم‏بشارت مى‏دهند.
موسى گفت : خدايا! پاداش كسى كه در پيشگاه تو بايستد و نماز بخواند، چيست ؟
فرمود : به ركوع و سجود و قيام و قعود او به فرشتگانم مباهات خواهم كرد ، و كسى را كه من به او به فرشتگانم مباهات نمايم، عذاب نخواهم نمود» .

شرح‏

افزون بر حديثى كه ملاحظه شد، در احاديث اهل بيت عليهم السلام، بارها بر اين نكته تأكيد

1.الأمالى ، صدوق : ص ۲۷۶ ح ۳۰۷ ، بحار الأنوار : ج ۱۳ ص ۳۲۷ ح ۴ . نيز ، ر . ك : همين كتاب : ح ۹۲ .

  • نام منبع :
    حکمت‌نامه حضرت عبدالعظيم الحسني عليه السلام
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    پیوند معرفی کتاب :
    http://hadith.net/post/50919/
    لینک خرید :
    http://shop.darolhadith.ir/100-.html
تعداد بازدید : 36874
صفحه از 339
پرینت  ارسال به