5 / 9
پيام امام رضا عليه السلام به شيعيان
۱۰۰.الاختصاص : روى عن عبد العظيم ، عن أبى الحسن الرضا عليه السلام ، قال :
يا عَبدَ العَظيمِ ! أبلِغ عَنّى أولِيائِى السَّلامَ وقُل لَهُم أن لا يَجعَلوا لِلشَّيطانِ عَلى أنفُسِهِم سَبيلًا ، ومُرهُم بِالصِّدقِ فِى الحَديثِ وأداءِ الأَمانَةِ ، ومُرهُم بِالسُّكوتِ وتَركِ الجِدالِ فيما لا يَعنيهِم ، وإقبالِ بَعضِهِم عَلى بَعضٍ ، وَالمُزاوَرَةِ ؛ فَإِنَّ فى ذلِكَ قُربَةً إلَيَّ ، ولا يَشغَلوا۱ أنفُسَهُم بِتَمزيقِ بَعضِهِم بَعضاً، فَإِنّى آلَيتُ عَلى نَفسى أنَّهُ مَن فَعَلَ ذلِكَ وأسخَطَ وَلِيّاً مِن أولِيائى دَعَوتُ اللَّهَ لِيُعَذِّبَهُ فِى الدُّنيا أشَدَّ العَذابِ ، وكانَ فِى الآخِرَةِ مِنَ الخاسِرينَ ، وعَرِّفهُم أنَّ اللَّهَ قَد غَفَرَ لِمُحسِنِهِم وتَجاوَزَ عَن مُسيئِهِم ، إلّا مَن أشرَكَ بِهِ أو آذى وَلِيّاً مِن أولِيائى ، أو أضمَرَ لَهُ سوءاً ؛ فَإِنَّ اللَّهَ لا يَغفِرُ لَهُ حَتّى يَرجِعَ عَنهُ ، فَإِن رَجَعَ وإلّا نُزِعَ روحُ الإيمانِ عَن قَلبِهِ وخَرَجَ عَن وَلايَتى ، ولَم يَكُن لَه نَصيبٌ فى وَلايَتِنا ، وأعوذُ بِاللَّهِ مِن ذلِكَ .۲
ترجمه
۰.حضرت عبد العظيم عليه السلام : امام رضا عليه السلام۳ فرمود : «اى عبد العظيم! دوستان مرا از جانب من سلام برسان ، و به آنان بگو : در دلهاى خود براى شيطان، راهى باز نكنند ، و آنها را به راستگويى در گفتار و اداى امانت ، و سكوت و ترك جدال در كارهاى بيهوده ، و آمد و شد با يكديگر امر كن؛ چرا كه اين عمل آنها، موجب نزديكى به من مىشود . دوستان من نبايد اوقات خود را به دشمنى با يكديگر مشغول سازند . من با خويشتن پيمان بستهام كه هر كس مرتكب اين كار شود و يا يكى از دوستانم را مورد خشم قرار دهد ، از خداوند بخواهم تا وى را در دنيا به سختترين عذاب گرفتار سازد ، و در آخرت، از زيانكاران خواهند بود .
دوستان مرا متوجّه كن كه خداوند، نيكوكارانِ آنان را آمرزيده ، و از بدكاران آنان در گذشته است ، مگر كسانى كه به او شرك آوردهاند ، و يا يكى از دوستان مرا رنجاندهاند ، و يا در دل خود نسبت به وى كينه و دشمنى دارند . پروردگار از چنين شخصى نخواهد گذشت، مگر اين كه از نيّت خود باز گردد . اگر [از اين كار زشت خود] بر گشت [ ، مورد آمرزش خداوند قرار خواهد گرفت]، وگر نه، خداوند، روح ايمان را از دل او خارج خواهد ساخت ، و از ولايت من نيز بيرون مىرود ، و در دوستى ما اهل بيت هم بهرهاى نخواهد داشت . من به خدا از اين لغزش، پناه مىبرم» .
