نَسايى

نَسايى

از محدثان برجسته اهل سنت و نویسنده سنن نسائی

ابو عبد الرحمان احمد بن شعيب بن على بن سنان نسايى ، نويسنده السنن ، در سال ۲۱۵ق ، در نسا[ى ماوراء النهر ]به دنيا آمد. محمّد بن موسى مأمونى گفته : از افرادى شنيدم كه بر ابو عبد الرحمان نسايى در نگارش كتاب الخصائص ، درباره على عليه السلام و ترك نگاشتن فضايل شيخين ، خرده مى گرفتند. جريان را به وى گفتم. در پاسخ گفت : وارد دمشق شدم و در آن جا روىْ برگردانندگان از على عليه السلام بسيار بودند و من كتاب الخصائص را نوشتم ، به اميد آن كه خداوند ، آنان را هدايت كند. وى سپس كتاب فضائل الصحابة را نوشت. به وى گفته شد : آيا فضايل معاويه را نمى نويسى؟ گفت : چه بنويسم؟ آيا حديث : «خدايا! شكمش را سير نكن» را بنويسم؟! پرسش كننده ، ساكت شد.

ابو عبد اللّه ابن منده از حمزه عقبى مصرى و ديگران روايت كرده اند كه نسايى در اواخر عمرش از مصر خارج شد و به دمشق رفت . در آن جا از وى درباره معاويه و آنچه كه در فضيلت وى وارد شده ، پرسيدند. گفت : در حدّى نيست كه با كسى سنجيده شود تا تفضيلى برايش باشد.

راوى گفت : همواره از جمعشان دورش مى كردند تا آن كه او را از مسجد ، بيرون كردند . آن گاه ، به مكّه فرستاده شد و در آن جا درگذشت . وى چنين گفته ؛ ولى درستْ آن است كه او را به رَمله بردند و درگذشتش در سال ۳۰۳ق ، بود.[۱]

فتح الباري: قالَ أحمَدُ وإسماعيلُ القاضي وَالنِّسائِيُّ وأبو عَلِيٍّ النَّيسابورِيُّ: لَم يَرِد في حَقِّ أحَدٍ مِنَ الصَّحابَةِ بِالأَسانيدِ الجِيادِ أكثَرُ مِمّا جاءَ في عَلِيٍّ. (فتح الباري: ج ۷ ص ۷۱)
فتح البارى: احمد [بن حنبل‏]، اسماعيل قاضى، نَسايى و ابو على نيشابورى گفته ‏اند: به مقدارى كه حديثِ با سند صحيح درباره على عليه السلام آمده، در حقّ هيچ يك از اصحاب نيامده است.


[۱]

. ر. ك: تهذيب التهذيب: ج ۱ ص ۹۳ ش ۶۶ ، سير أعلام النبلاء : ج ۱۴ ص ۱۲۵ ش ۲۶۷