ابو القاسم راز شيرازى‏

ابو القاسم راز شيرازى‏

شاعر قرن سیزدهم هجری

ميرزا ابوالقاسم حسينى شيرازى، عارف و شاعر متخلّص به «راز»، مشهور به «ميرزا بابا» در سال ۱۲۰۲ق در شيراز متولد شد ودر سال ۱۲۸۶ق در گذشت.

شعر او در مدح امام مهدی(ع):

اى تو ظاهر به كسوَت[۱]اطوار[۲]وى تو پنهان ز رؤيت ابصار

اى وجود تو اوّلين جنبش                 اى ظهور تو آخرين اطوار

اى دو قطب جلال را محور               وى دو قوس وجود را پرگار

اى سُرادق نشين عالم غيب               وى بدايع نگار هفت و چهار

اى مهين ركن فضل را پايه                وى بهين مُلك علم را دادار

عرصه پيماى خطّه لاهوت                 مُلك پيراى عالم انوار

در جهانىّ و از جهانْ فارغ                در مكانىّ و از مكانْ بيزار

تا به كى با خمول[۳]جفت و قرين؟                  تا به كى با خفا مصاحب و يار؟

جلوه ده مهر رخ ز عالم غيب                         بين جهان را ز كفر چون شب تار

همه دجّال فعل[۴]و مهدى شكل                      همه ايمان نماى و كفرشعار

نه پژوهنده در طريق نجات               نه نيوشنده صحبت ابرار.[۵]


[۱]كسوت : جامه ، پوشش.

[۲]اطوار : جمع طَور ، حالت ها ، كيفيت ها .

[۳]خمول : گم نامى .

[۴]دجّالْ فعل : كسى كه كردارش مانند دجّال است .

[۵]محفل روحانيان ، ص ۷۱ ، دانش نامه شعر مهدوى: ج ۱ ص ۳۷۸.