تحليلى درباره حكمت نفرين هاى انبيا و اوليا - صفحه 1

تحليلى درباره حكمت نفرين هاى انبيا و اوليا

با ملاحظه دعاهاى پيامبران و پيشوايان بزرگ اسلام عليه مجرمان ، ممكن است اين پرسش مطرح شود كه چرا اولياى الهى ـ كه مظهر صفات و اَسماى حُسناى الهى و تجليگاه رأفت و رحمت خداوند متعال هستند ـ ، بر ضدّ افرادى هر چند مجرم ، دعا كرده اند ؟ آيا بهتر نبود كه براى هدايت و سعادت آنها دعا مى كردند ؟ آيا مجازات الهى براى آنها كافى نبود كه اولياى خدا مى خواهند با نفرين ، كيفر آنها را سنگين تر نمايند؟
پاسخ ، اين است كه صفات و اسماى حسناى الهى منحصر به صفات جمال نيست . خداوند متعال ، صفات جلال هم دارد ، و همان طور كه او اَرحمُ الراحمين است ، قهّار و شديدُ العِقاب نيز هست ، و كسانى كه با سوء استفاده از آزادى ، از شمول رحمت بى كران الهى خارج شوند ، گرفتار خشم و كيفر او خواهند شد .
انبيا و اولياى خدا ، تنها مظهر صفات جمال او نيستند ؛ بلكه نماد صفات جلال خداوند متعال نيز هستند . خداى سبحان ، در عين حال كه ارحم الراحمين است ، جمعى از مجرمان را نفرين مى كند و ديگران را نيز به نفرين كردن آنها ترغيب مى نمايد و مى فرمايد :
«إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَآ أَنزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَـتِ وَ الْهُدَى مِن بَعْدِ مَا بَيَّنَّـهُ لِلنَّاسِ فِى

صفحه از 6