آية اللَّه ناصر مكارم شيرازى‏

آية اللَّه ناصر مكارم شيرازى‏

از مراجع تقلید معاصر

از کتاب دانشنامه امام مهدی(ع):

آية اللَّه ناصر مكارم شيرازى، متولد 1305ش در شهر شيراز، فقيه و مرجع تقليد در قم، تفسير نمونه و ده ها كتاب ديگر از تأليفات وى است .

شعر او در مدح امام مهدی(ع):

من از آن روز كه بشناختمت              يك نگه كردم و دل باختمت

كمر بندگى ات را بستم                   به صف چاكرى ات پيوستم

تو همان عيسى رُوح اللَّهى                 وارث صدق كليم اللَّهى

آدم و نوح نبىّ اللَّهى                       بهترين پور خليل اللَّهى

تو محمّد، تو حسين و حَسنى                        يادگار و خلف بُو الحسنى

صدف كون و مكان را گهرى                         از همه پاك دلان پاك ترى

بهر ديدار تو در تاب و تبم                سخت سودايى آن خال لبم

در رهت خيل شهيدان تا چند؟                       دوستان بى سر و سامان تا چند؟

در سماوات هدايت قمرى                 تو زخوبان جهان خوب ترى

منبع: خوشه هاى طلائى : ص 432 - 433 .

از کتاب سروده های مهدوی:
برو  ای باد صبا کن گذری
ببر از ما سوی آن شه، خبری
 

تو مهین پادشه خوبانی
تو در این پیکر عالم، جانی
 

به خدا، طاقت ما طاق شده
دیده از بهر تو مشتاق شده
 

جام دل، از غم تو لبریز است
سینه پُراخگر و آتش خیز است
 

دیده، گریان و جگر، پُرخون است
خوب دانی که درونم چون است!
 

مونس و منتظر جان هایی
تسلیت بخش دل شیدایی
 

با همه فقر، خریدار توام
عاشق خسته و افگار توام
 

فاش می گویم و دل باخته ام
به تو از غیر تو پرداخته ام
 

من همان روز که بشناختمت
یک نگه کردم و دل باختمت
 

تو همان عیسی روح اللّٰهی
وارث صدق کلیم اللّٰهی
 

آدم و نوح نبی اللّٰهی
بهترین پور خلیل اللّٰهی
 

تو محمّد، تو حسین و حسنی
یادگار و خلفِ بو الحسنی
 

صدف کون و مکان را گوهری
از همه پاک دلان، پاک تری
 

بهر دیدار تو در تاب و تبم
سخت، شیدایی آن خال لبم
 

در رهت خیل شهیدان تا چند؟
دوستان، بی سر و سامان تا چند؟
 

در سماوات هدایت، قمری
تو ز خوبان جهان، خوب تری
 

همه از یمن تو روزی خوارند
آسمان ها، همه اندر کارند
 

گر نبودی تو، افلاک نبود
آب و باد، آتش و هم خاک نبود
 

آدم بو البشر از کتمِ عدم
ننهادی به جهان، هیچ قدم
 

سوخته ز آتش کین، خرمن دین
ظلم و بیداد شده جای گزین
 

همه از ظلم و ستم، خسته شده
جمله درهای فرج، بسته شده
 

عدل، افسانه شده چون عنقا
قلب، خونابه شده چون صهبا
 

رفته بر باد از آن صلح و قرار
بر جهان، سایه فکن، استکبار
 

روح، افسرده و دل، پژمرده
آسمانْ خفته، خلایقْ مُرده
 

چهره خلق جهان، مسخ شده
سخن حق، عملاً نسخ شده
 

دوستانت همه سرگردان اند
واله و غم زده و حیران اند
 

حاش للَّه که عنایت نکنی
مخلصان، غرق کرامت نکنی
 

ناصرم، از کرمت آگاهم
کمترین خادم آن درگاهم

منبع: خوشه های طلایی، ص 231.