دلايل تنهايى امام على(ع) - صفحه 18

شمردن انتقام او و ايمن بودن از كيفرش، كه همانا خداى سبحان، [مردم ]دوران گذشته را كه پيش از شما بودند، نفرين نكرد، جز براى آن كه امر به معروف و نهى از منكر را وا گذاشتند.
پس خدا ، بى خردان را به خاطر انجام دادن معصيت ها، و خردمندان را به جهت رها كردن نهى از منكر، لعنت كرد .
پيش از امام على عليه السلام پيامبر اسلام نيز اين خطر را براى مردم، چنين بازگو كرده بود كه:
يا أيُّهَا النّاسُ! إنَّ اللّهَ يَقولُ لَكُم: مُروا بِالمَعروفِ وَانهَوا عَنِ المُنكَرِ، قَبلَ أن تَدعوا فَلا اُجيبَ لَكُم و تَسأَلوني فلا اُعطِيَكُم، وتَستَنصِروني فَلا أنصرَكُم . 1 اى مردم! خداوند به شما مى فرمايد: به خوبى فرمان دهيد و از زشتى باز داريد، پيش از آن كه دعا كنيد و دعايتان را مستجاب نكنم و از من بخواهيد و به شما نبخشم و از من يارى طلبيد و يارى تان نرسانم .
خطر ترك فريضه امر به معروف و نهى از منكر، براى تداوم انقلاب اسلامى، به حدّى است كه امام على عليه السلام تا آخرين لحظات زندگى، مردم را از آن برحذر مى داشت و در آخرين جمله وصيت نامه اش فرمود:
لا تَترُكُوا الأَمر بِالمَعروفِ وَالنَّهيَ عَنِ المُنكَرِ، فَيُوَلّى عَلَيكُم شِرارُكُم، ثُمَّ تَدعونَ فَلا يُستَجابُ لَكُم . 2 امر به معروف و نهى از منكر را رها نكنيد، تا پليدان بر شما مسلّط گردند و آن گاه ، دعا كنيد و مستجاب نشود .
در ادامه خطبه قاصعه، امام عليه السلام پس از تنبّه دادن به خطر ترك امر به معروف و نهى

1.ميزان الحكمة با ترجمه فارسى : جلد هشتم / بخش ۳۴۹ / حديث ۱۲۷۲۷ .

2.ر . ك : ص ۳۵۰ ح ۲۹۶۱ .

صفحه از 44