خانواده ، نخستین نشانه شخصیت ، اخلاق و فرهنگ انسان هاست . فرزانگان ، غالبا ریشه در نیاکان و خانواده های فرهیخته دارند . پیامبران و اوصیای آنان، در قلّه فرزانگی و همگی از تبار نیکان و صالحان اند ؛ امّا در میان مردان جهان ، هیچ کس به پایه شرافت و کرامت خانوادگی امام حسین علیه السلام و برادرش امام حسن علیه السلام نمی رسد که جدّشان خاتم انبیا و پدرشان سَرور اوصیا و مادرشان فاطمه زهرا ، سَرور زنان جهان ، باشد .
بدین سان ، این دو گوهر بی بدیل آفرینش ، از تلاقی دو اقیانوس علم و حکمت علوی و فاطمی پدید آمدند ؛ چنان که شیخ المحدّثین ، صدوق ، از یحیی بن سعید ، روایت می کند که :
از امام صادق علیه السلام شنیدم که در تأویل سخن خداوند عز و جل : «دو دریا را [به گونه ای ]روان کرده است [که] با هم برخورد کنند . میان آن دو ، حدّ فاصلی است که در هم تداخل نمی کنند» . فرمود : «علی و فاطمه علیهماالسلام دو دریای ژرف دانش اند که یکی وارد حدّ دیگری نمی شود و [لؤلؤ و مرجان در آیه ] «از آن دو، مروارید و مرجان برآید» ، حسن و حسین هستند» .
و در زیارت سید الشهدا علیه السلام که از امام صادق علیه السلام روایت شده ، می خوانیم :
گواهی می دهم که تو نوری در پشت های والا و رَحِم های پاک بودی . جاهلیت با پلیدی هایش تو را نیالود و جامه های سیاه و تیره آن ، تو را به خطا نینداخت .
برعکس ، انسان های بدکردار و زشت خو ، معمولاً از دامن های ناسالم و آلوده بر می آیند و ریشه در تبارهای ناشایسته و خانواده های کج رفتار دارند .
بر پایه گزارش منابع معتبر ، امام حسین علیه السلام در روز عاشورا ، ضمن یک خطابه حماسی ، در باره تأثیر آلودگی خانوادگی ابن زیاد در مخیر کردن امام علیه السلام میان کشته شدن یا پذیرفتن ذلّت بیعت با یزید ، و یاد کردن از نقش پاکی خانوادگی خود در امتناع از ذلّت پذیری ، می فرماید :
بدانید که بی نسبِ پسر بی نسب ، مرا میان دو چیز ، قرار داده است : شمشیر و خواری ؛ و دور است از ما که تن به خواری بدهیم .
خدا و فرستاده اش و مؤمنان و دامن های پاک و پاکیزه و دل های غیرتمند و جان های بزرگ منش ، این را بر ما نمی پذیرند که فرمان بُرداری از فرومایگان را بر مرگ شرافتمندانه ، ترجیح دهیم .[۱]
و بدین سان ، خاندان مطهّر و باکرامت سید الشهدا علیه السلام در تکوین شخصیت باعظمت و حماسه آفرین آن بزرگوار ، سهیم بود .
امام حسین علیه السلام ، نه تنها خود از تبارِ پیامبران بزرگ و پیشوایان سِتُرگ است ، بلکه تبار امامانِ پس از او نیز به ایشان می رسد و بویژه ، بقیة اللّه الأعظم امام مهدی علیه السلام که هم اکنون ، جهان بر محور وجودش استوار است و بی تردید ، روزی زمین را پُر از عدل و داد خواهد کرد ، از نسل پُربرکت اوست . اللّهم عجّل فرجه و سهّل مخرجه و اجعلنا من خیر أعوانه و أنصاره !
[۱]ر . ك : ج ۶ ص ۱۱۳ ح ۱۶۲۸ .
