دو شهید کربلا به نام های سیف بن حارث بن سَریع و مالک بن عبد بن سَریع ، برادرانِ مادری و نیز پسرعموی یکدیگر بودند.[۱]
از سیف ، به صورت های گوناگون ، نام برده اند: سیف بن حارث بن سریع ، سیف بن حارث ، شَبیب بن حارث بن سریع و سُفیان بن سریع .
از مالک نیز با نام های مختلفی یاد کرده اند: مالک بن عبد بن سریع[۲]، مالک بن عبد اللّه بن سریع[۳]، مالک بن عبد اللّه حائری و مالک بن سریع .
این دو ، از یاران امام حسین علیه السلام بودند[۴]
و در لحظات سخت روز عاشورا ، گریان ، نزد امام علیه السلام آمدند. وقتی امام علیه السلام از علّت گریه آنها پرسید، دلیل آن را نگرانی نسبت به حال امام علیه السلام و عدم توانایی جهت دفع دشمن ، بیان کردند .
امام علیه السلام نیز برای آنها ، دعا کرد .
نام این دو در زیارت های «ناحیه» و «رجبیه»[۵]آمده است. در «زیارت ناحیه» می خوانیم :
سلام بر شَبیب بن حارث بن سَریع ! سلام بر مالک بن عبد بن سَریع !
[۱]نسب اين دو ، به خاندان فائش بن جابر (جُبَير) بن عبد اللّه بن قادم بن يزيد بر مى گردد.
[۲]ر. ك: زيارت ناحيه به روايت از «الإقبال».
[۳]ر. ك: زيارت ناحيه به روايت از المزار الكبير و مصباح الزائر .
[۴]در رجال الطوسى ، نام «سفيان بن سريع» و «مالك بن سريع» آمده است.
[۵]در زيارت رجبيّه آمده است : «سيف بن حارث و مالك بن عبداللّه حائرى» .