حَجّاج بن مَسروق جُعْفی ، که برخی از منابع ، وی را حَجّاج بن مَسرور نامیده اند ، یکی دیگر از یاران باوفای سید الشهدا علیه السلام است که در عاشورا ، به شرف شهادت ، نائل آمد .
وی ، همان کسی است که امام حسین علیه السلام ، او را نزد عبید اللّه بن حُرّ جُعْفی فرستاد تا از او بخواهد که به یاری امام علیه السلام بیاید ،[۱]و در جریان برخورد سپاه حُرّ بن یزید با امام علیه السلام ، به دستور امام علیه السلام ، اذان ظهر را گفت و منابع ، او را به عنوان مؤذّن حسین علیه السلام معرّفی کرده اند .[۲]
وی ، روز عاشورا ، با خواندن این اشعار ، به صف دشمن حمله کرد تا به لقاء اللّه پیوست :
به پیش ، که تو ، هم هدایت شده ای و هم هدایت کننده امروز ، جدّت پیامبر صلی الله علیه و آله را دیدار می کنی
آن گاه ، پدر سخاوتمندت ، علی علیه السلام را همان که ما ، او را وصی [ پیامبر ] می شناسیم .
و حسنِ نیکوکارِ پرهیزگارِ وفادار را و [جعفر] دارای دو بال [ در بهشت ] ، جوان مردِ دلیر را
و [حمزه] شیر خدا ، شهید جاویدان را .
در «زیارت ناحیه» ، آمده است :
سلام بر حَجّاج بن مَسروق جُعْفی !
نام وی در «زیارت رجبیه» هم آمده است .
[۱]ر. ك : ج ۵ ص ۲۶۹ (بخش هفتم / فصل هفتم / يارى خواستن از عبيد اللّه بن حُر) .
[۲]ر. ك : ج ۵ ص ۲۱۹ (بخش هفتم / فصل هفتم / بسته شدن راه بر امام عليه السلام توسّط حرّ).