خولی بن یزید اَصبحی اِیادی دارِمی ، در شمار سپاه و تیراندازان عمر بن سعد بود. در زیارت نامه شهدا و منابع تاریخی، به او نسبت داده شده که تیرهایی را به سوی عثمان (پسر امیر مؤمنان علیه السلام و برادر ابو الفضل العبّاس) پرتاب کرد و او بر اثر تیر وی و تیر دیگری که شخصی از قبیله بنی ابان پرتاب کرد ، به شهادت رسید.
وی را قاتل جعفر بن علی علیه السلام هم شمرده اند ؛ امّا بیشتر منابع تاریخی، کشته شدن جعفر بن علی را به هانی بن ثُبَیت حضرمی نسبت داده اند .
خولی، در شهادت امام حسین علیه السلام و بریدن سر مبارک ایشان نیز دست داشت. او به همراه حُمَید بن مسلم اَزدی ، سر مبارک امام حسین علیه السلام را برای عبید اللّه بن زیاد به کوفه برد . او شب هنگام به کوفه رسید و سرِ امام علیه السلام را در خانه اش گذاشت و چون همسرش از ماجرا باخبر شد، با وی دشمن گشت . از این رو ، در قیام مختار، وقتی مأموران مختار ، وارد خانه خولی شدند، وی مخفیگاه او را به آنان نشان داد .
مأموران ، خولی را دستگیر کردند و او را به سوی مختار می بردند که مختار ، آنها را از میانه راه برگرداند و فرمان داد که او را در خانه خودش بکشند.
پس از کشته شدن خولی، مختار،جسد او را آتش زد و آن قدر ماند تا جنازه اش به خاکستر تبدیل شد و سپس باز گشت .
