امام علی علیه السلام ، به جهت علاقه ای که به عثمان بن مَظعون ، صحابی بزرگ پیامبر خدا صلی الله علیه و آله داشت ، نام یکی از فرزندانش از اُمّ البنین را عثمان نامید . از ایشان ، در این باره روایت شده که فرمود :
همانا او را به نام برادرم عثمان بن مظعون ، قرار دادم .
کنیه عثمان بن علی ، ابو عَمرو بود و سنّ او هنگام شهادت در کربلا ۲۱ سال گزارش شده است . او به میدان آمد و به صف دشمن حمله برد ، در حالی که چنین رَجَزهایی را می خواند :
من ، عثمانِ صاحب دارنده افتخاراتم . پدرم ، علی است ، آن نیکوکردارِ پاک .
و پسرعموی پیامبرِ پاک و نیز برادرِ حسینم ، بهترینِ بهترین ها
و سَرور بزرگ و کوچک پس از پیامبر صلی الله علیه و آله و وصی یاری کننده .
وی می جنگید تا این که شخصی به نام خولی بن یزید اَصبَحی ،[۱]او را هدف تیر قرار داد و بر زمین افتاد و مردی از بنی اَبان ، سرش را از تنش جدا ساخت .
نام وی در «زیارت رجبیه» آمده است . در زیارت «ناحیه مقدّسه» نیز آمده :
سلام بر عثمان، پسر امیر مؤمنان ، همنام عثمان بن مَظعون ! خدا ، خَولی بن یزید اَصبَحی اِیادی دارِمی را لعنت کند که او را هدف تیر قرار داد !
[۱]در أنساب الأشراف آمده است: «غلام عمر سعد».