امام صادق علیه السلام
مَن كانَ لَهُ دارٌ و احتاجَ مُؤمِنٌ إلى سُكناها فَمَنَعَهُ إيّاها قالَ اللّهُ عَزَّ و جلَّ : مَلائكَتي، عَبدي بَخِلَ على عَبدي بِسُكنَى الدُّنيا و عِزَّتي لا يَسكُنُ جِناني أبدا .
هر كه خانه‌اى داشته باشد و مؤمنى به سكونت در آن نيازمند باشد و او آن را از وى دريغ دارد، خداوند عزّ و جلّ فرمايد: فرشتگان من! بنده‌ام از سكونت دادن بنده‌ام در دنيا بخل ورزيد. به عزّتم سوگند كه هرگز در بهشت من سكونت نكند.
بحار الأنوار : ج 74، ص 389، ح 1
امام صادق عليه السلام :
ميزان الحكمه: ج6، ص330
