جايگاه و کاربرد حديث در تفسير سيد حيدر آملی

نشریه : حدیث پژوهی

نویسنده : پديدآورنده : زهرا شادی نفیسی

سال / شماره پیاپی / صفحه 185-222

چکیده :

حيدر بن علی بن حيدر معروف به سيد حيدر آملی، فيلسوف و عارف قرن هشتم هجری و صاحب تفسير المحيط الاعظم است. ايشان اين تفسير را در اواخر عمر خويش نگاشته و در آن، فراوان از بهره بردند. حديث در المحيط الاعظم با صورت ها و سيرت های مختلفی آمده  روايات معصومان است. اکثراً با تقطيع و نقل معنا ذکر شده و گاه در قالب اشعار می آيد. غالباً در تأييد اقوال مؤلف به کار برده شده و گاه در تفسير آيات بيان می شود. همچنين بيشتر بدون ذکر سند نقل می شود. عارف آملی به شرح روايات نيز پرداختند. نگرش ايشان در شرح احاديث، صبغۀ عرفانی دارد. سيد آملي در شرح روايات، شيوه های متعددی دارد؛ ازجمله شرح مفردات حديث، توجه به قواعد صرف و نحو و استفاده از آيات و روايات. ايشان در نقل روايت از مصادر حديثی شيعه و اهل سنت استفاده کرده اند. در اين مقاله، پس از تبيين زندگی نامه و معرفی تفسير المحيط الاعظم، به تفصيل به بررسی و تحليل احاديث به کاررفته در المحيط الاعظم پرداختيم.

کلیدواژه‌های مقاله :تفسير المحيط الاعظم، سيد حيدر آملی، حديث، تفسير عرفانی.