امام علی علیه السلام
لا يَنبَغي لِلعَبدِ أن يَثِقَ بِخَصلَتَينِ : العافِيَةِ و الغِنى ، بَينا تَراهُ مُعافى إذ سَقِمَ، و بَينا تَراهُ غَنِيّا إذ افتَقَرَ .
بنده را نسزد كه به دو چيز اعتماد كند: عافيت و توانگرى، زيرا در حالى كه او را سالم مى بينى، ناگهان بيمار مى شود و در حالى كه توانگرش مى بينى ناگهان به فقر دچار مى گردد.
نهج البلاغة : الحكمة 426.
مشخصات :
چکیده :
(9) اهل بیت (ع) در کتاب و سنت
داوودی، فاطمه‌زهرا
الهیات و معارف اسلامی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، تهران 1381
چکیده پایان نامه به دست نیامد.
