ازدواج پيامبرصلي الله عليه وآله و حضرت خديجه عليها السلام
قرآن کریم:
و من آياتِهِ أنْ خَلَقَ لَكُم مِن أنفُسِكُم أزواجاً لِتَسكُنُوا إلَيها و جَعَلَ بَينَكُم مَوَدَّةً و رَحمَةً
و از نشانه هاي قدرت او آن است كه برايتان از جنس خودتان همسراني آفريد تابه ايشان آرامش يابيد و ميان شما دوستي و مهرباني نهاد
روم ، آيه ۲۱ .
کتاب من لایحضره الفقیه :
هنگامى كه پيامبر صلى الله عليه وآله خديجه دختر خويلد ـ كه خدا رحمتش كند ـ را از پدرش ـ و برخى مى‌گويند: از عمويش ـ خواستگارى كرد، ابو طالب عليه‌السلام دو طرف چارچوب در را گرفت و در حضور كسانى از قريش كه شاهد بودند، گفت: ستايش، ويژه خدايى است كه ما را از فرزندان و نسل اسماعيل قرار داد و خانه‌اى براى ما [بنا] نهاد كه آهنگ زيارتش مى‌كنند ؛ حرمى امن كه ميوه‌هاى هر جا براى آن جا گرد آورده مى‌شود، و ما را در شهرمان حاكم بر مردم قرار داد. سپس برادرزاده‌ام، محمّد بن عبد اللّه بن عبد المطّلب، با هيچ مردى از قريش سنجيده نمى‌شود، مگر آن كه بر او برترى مى‌يابد و با هيچ يك از ايشان مقايسه نمى‌شود، جز آن كه از او بزرگ‌تر مى‌آيد، و هر چند كم‌ثروت است، ولى دارايى، روزى‌اى در چرخش و سايه‌اى رفتنى است. او به خديجه علاقه‌مند است و او نيز به وى علاقه دارد، و مهر را هر چه خواستيد، نقد و غير نقد آن، از دارايى من است، و او ارزشى گران و شأنى والا و زبانى شيوا و شفاعتگر دارد. خديجه با پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله ازدواج كرد و فردايش، پيامبر بر او وارد شد و اوّلين باردارىِ خديجه، به عبد اللّه بن محمّد ـ كه درودهاى خدا بر او و خاندانش باد ـ بود.
من لایحضره الفقیه ج ۳ ص ۳۹۷
پيامبرصلي الله عليه وآله :
اِتَّخِذُوا الأهلَ فَإنَّهُ أرزَقُ لَكُم
اهل و عيال اختيار كنيد ، كه اين كار بر روزي شما مي‌افزايد
بحار الأنوار ، ج ۱۰۳ ، ص۲۲۲ .
پيامبرصلي الله عليه وآله :
اِتَّخِذُوا الأهلَ فَإنَّهُ أرزَقُ لَكُم
اهل و عيال اختيار كنيد ، كه اين كار بر روزي شما مي‌افزايد
بحار الأنوار ، ج ۱۰۳ ، ص۲۲۲ .
پيامبرصلي الله عليه وآله :
إذا تَزَوَّجَ العبَدُ فَقَدِ اسْتَكمَلَ نِصفَ الدِّينِ فَلْيَتَّقِ اللَّهَ فِي النِّصفِ الباقي
هر گاه كسي ازدواج كند ، نيمي از دين خود را كامل كرده است و براي [حفظ] نيم ديگر بايد تقواي الهي پيشه كند
كنزالعمّال ، ح ۴۴۴۰۳ .
امام صادق عليه السلام :
رَكعَتانِ يُصَلِّيهِما مُتَزوِّجٌ أفضَلُ مِن سَبعينَ رَكَعةٍ يُصَلِّيها غَيرُ مُتَزَوِّجٍ
دو ركعت نمازي كه فرد همسر دار مي‌خواند ، برتر از هفتاد ركعت نمازي است كه فرد بي همسر مي‌خواند
بحار الأنوار ، ج ۱۰۳ ، ص ۲۱۹ .
