نوید شکوفایی معنویت، در پرتو عدالت فراگیر

پرسش :

احادیث، پیشگویی قرآن در سوره حدید، آیه 17 را چگونه تبیین کرده اند؟



پاسخ :

حدید، آیه ۱۷:

اِعْلَمُواْ أنَّ اللهَ یُحْی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا قَدْ بَینَّا لَکُمُ الْآیاتِ لَعَلَّکمْ تَعْقِلُونَ.[۱]

بدانید که خداوند، زمین را پس از مرگش زنده می گردانَد. به راستی که آیات [خود] را برای شما روشن گردانیده ایم، باشد که بیندیشید.

این پیشگویی قرآن، به وسیله یاران امام مهدی(ع) تحقّق خواهد یافت و جامعه مُرده انسانی با قیام او، طعم حیات معنوی را خواهد چشید. در روایتی از امام حسن عسکری(ع)، پدر بزرگوار ولی عصر(ع)، آمده که در شب ولادت آن حضرت به عمّه خود، حکیمه، فرمود:

یا عمَّتا! بیِتِی اللَّیلَةَ عِندَنا فِإِنَّه سَیُولَدُ اللَّیلَةَ المَولودُ الکَریمُ عَلَی اللّهِ عز و جل، الَّذی یُحیِیِ اللّهُ عز و جل بِهِ الأَرضَ بَعدَ مَوتِها.[۲]

عمّه جان! امشب را نزد ما بمان؛ زیرا به زودی آن فرزند باکرامتی که خداوند به دست او زمین را پس از مرگش زنده می گردانَد، به دنیا خواهد آمد.

امام محمّد باقر(ع) در تفسیر این آیه فرمود:

یُحییهَا اللّهُ عز و جل بِالقائِمِ(ع) بَعدَ مَوتِها؛ یَعنی بِمَوتِها کُفرَ أهلِها، وَ الکافِرُ مَیِّتٌ.[۳]

خداوند به دست قائم(ع) زمین را بعد از مرگش زنده می گردانَد. مراد از مرگ زمین، کفر اهل آن است و کافر، مرده است.

از امام صادق(ع) نیز روایت شده که در باره این آیه فرمود:

أی یُحییهَا اللّهِ بِعَدلِ القائِمِ عِندَ ظُهورِه، بَعدَ مَوتِها بِجَورِ أئِمَّةِ الضَّلالِ.[۴]

مراد آیه، این است که خداوند، هنگام ظهور قائم، زمین را با عدالت او زنده می گردانَد، پس از آن که به سبب ظلم پیشوایان گم راهی، مُرده بود.

همچنین از امام حسین(ع) روایت شده که فرمود:

مِنَّا اثنا عَشَرَ مَهدِیّاً: أوَّلُهُم أمیرُ المُؤمِنینَ عَلِیُّ بنُ أبی طالِبٍ، وَ آخِرُهُمُ التّاسِعُ مِن وُلدی؛ وَ هُوَ الإمامُ القائِمُ بِالحَقِّ، یُحیِی اللّهُ بِه الأرضَ بَعدَ مَوتِها.[۵]

از ما [اهل بیت]، دوازده مهدی (هدایت کننده) وجود دارد؛ نخستین آنان، امیر مؤمنان علی بن ابی طالب است و آخرین آنها، نهمین فرزند از ذرّیه من است. او امام بر پا کننده حق است که خداوند، زمین را به وسیله او بعد از مرگش زنده می گردانَد.


[۱]..

[۲]. کمال الدین: ص۴۲۷.

[۳]. کمال الدین: ص۶۶۸ ح ۱۳.

[۴]. الغیبة، نعمانی: ص۳۲.

[۵]. کمال الدین: ص۳۱۷.



بخش پاسخ گویی پایگاه حدیث نت