جنبش احمد اسماعيل كويطع سويلمى (احمد الحسن)

احمد اسماعيل - كه از اندكى بعد ، به «احمد الحسن» مشهور شد - ، از شهرك مُدينه از توابع بصره و از طوايف صيامره بود. وى فارغ التحصيل از دانشكده هندسه است. وى خود را «يَمانى» و اندكى بعد، «سفير الإمام المهدى عليه السلام » معرّفى كرد و بعد هم گفت كه فرزند و وصىّ حضرت است. وى ادّعاهاى خود را از سال ۱۴۲۴قمرى شروع كرد.

وى نام خانوادگى خود «كويطع» را حذف و نسبى كه سيادت وى را تأييد كند، ساخته و منتشر كرد. گفته مى شود: مدّت كوتاهى در نجف درس خواند؛ امّا به سرعت، مشغول اين قبيل ادّعاها شد و درس را رها كرد. اين شخص كه گروهى را فريفته خويش كرده، يك بار هم به قم آمد و نشريّه هايى در باره دعوت يَمانى خود ، انتشار داد و همراه جماعت خود از قم تا جمكران راه پيمايى كردند كه نيروهاى انتظامى، آنان را دستگير كردند.

وى يك گروه پانصد نفرى مسلّح را در بصره فراهم كرد و يك بار روز عاشورا، در وسط جمعيت با فرياد «ظهر المهدى»، حركت خود را آغاز كردند كه تيراندازى ميان آنان و پليس بصره آغاز شد. در اين ماجرا، حدود يكصد نفر كشته و عدّه زيادى دستگير شدند.[۱]وى به امارات گريخت و گروه وى هم اكنون در بصره و در برخى از مناطق ديگر، فعّال است.

يك مجموعه نُه جلدى از آثار وى منتشر شده و روى جلد كتاب، نام وى «السيّد أحمد الحسن وصى و رسول الإمام المهدى و اليمانى الموعود»، درج شده است.

با توجّه به اطّلاعات مندرج در سايت او، مشاهدات افراد، ادّعاهاى هواداران و فعّاليت هاى فرهنگى و سياسى آنها و اطّلاعات موجود در كتاب دجّال البصره[۲]، اين جريان يكى از بهترين نمونه ها براى كشف و تبيين چگونگى رشد جريان هاى مهدويت، ابزارهاى فريب و چگونگى استفاده از عقب ماندگى جوامع و اوضاع سياسى متلاطم است.