آسیب شناسى زیارت امام حسین(ع)

آسیب شناسى زیارت امام حسین(ع) ، مانند آسیب شناسى عزادارى او ، اهمّیت بسیار دارد ؛ زیرا بدون آگاهى از آن ، زائر نمى تواند از برکات زیارت بهره ببرد و چه بسا کارى انجام دهد که گناه شمرده شود و نارضایىِ خداوند متعال و اهل بیت(ع)را در پى داشته باشد .

به طور کلّى ، هر چه با حکمت زیارت ، یعنى جهل زدایى و نزدیک تر شدن به آرمان هاى اهل بیت(ع)و ارزش هاى دینى در تضاد باشد ، آفت زیارت است . براى نمونه ، مى توان به حرکاتى اشاره کرد که گاهى برخى از افراد نادان ، هنگام رفتن به حرم امامان(ع)انجام مى دهند و چندى پیش از این ، رواج نیز یافته بود . در آن هنگام ، رهبر انقلاب اسلامى آیة اللّه خامنه اى ، مطالبى در این باره فرمود که خلاصه آن ، چنین است :

یک بدعت عجیب و غریب و نامأنوس در باب زیارتْ درست کرده اند ، بدین ترتیب که وقتى مى خواهند قبور مطهّر ائمّه(ع)را زیارت کنند ، از درِ صحن که وارد مى شوند ، روى زمین مى خوابند و سینه خیز ، خود را به حرم مى رسانند! آیا هرگز شنیده اید که یک نفر از ائمّه(ع)یا علما، وقتى مى خواسته اند زیارت کنند ، خود را از درِ صحن ، به طور سینه خیز به حرم برسانند؟! اگر این کار ، مُستَحسَن و مستحب بود و مقبول و خوب مى نمود ، بزرگان ما به انجامش مبادرت مى کردند . این کار ، غلط است ؛ اهانت به دین و زیارت است . چه کسى چنین بدعت هایى را میان مردم، رواج مى دهد؟ نکند این هم ، کار دشمن باشد؟!

... از آیة اللّه بروجردى ، آن عالم بزرگ و مجتهد قوى و عمیق و روشن فکر ، نقل شده که عَتَبه بوسى را منع مى کرد ، مبادا دشمنان خیال کنند که سجده مى کنیم و علیه شیعه ، تشنیعى صورت گیرد .[۱]اصولاً زیارت سید الشهدا(ع) ، مانند عزادارى او ، عبادتى بزرگ است . به علاوه، مسلّم است که چگونگى عبادات ، مانند اصل آنها ، باید مورد تأیید شارع باشد . بنا بر این ، هر عملى که تأیید آن از ناحیه پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)محرز نباشد ، آفت زیارت محسوب مى شود و پرهیز از آن ، لازم و ضرورى است .