امام علی علیه السلام
ما زالَت نِعمَةٌ ولا نَضارَةُ عَيشٍ إلاّ بِذُنوبٍ اِجتَرَحوا ؛ إنَّ اللّهَ لَيسَ بِظَلاّمٍ لِلعَبيدِ .
هيچ نعمت و زندگانى خرّمى از ميان نرفت، مگر به سبب گناهانى كه [مردم] انجام دادند؛ به راستى كه خداى هرگز به بندگان ستم نمىورزد .
الخصال ص 624 ح 10
حدیث :
السَّخاءُ يَزرَعُ المَحَبَّةَ.
ترجمه :
امام علی علیه السلام :
بخشندگى ، [بذر] دوستى را [در دلها] مىكارد.
دوستي در قرآن و حديث، ص۱۱۲
