امام علی علیه السلام
العَمَلَ العَمَلَ ، ثُمَّ النِّهايَةَ النِّهايَةَ ، و الاستِقامَةَ الاستِقامَةَ ، ثُمَّ الصَّبرَ الصَّبرَ ، و الوَرَعَ الوَرَعَ ، إنَّ لَكُم نِهايَةً فَانتَهوا إلى نِهايَتِكُم .
به جِد، عمل كنيد و حتما آن را به پايانش رسانيد و در آن پايدارى كنيد، آن گاه سختْ شكيبايى ورزيد و به راستى پارسا باشيد. همانا شما را پايانى است؛ پس، خود را به آن پايان (بهشت) رسانيد.
نهج البلاغة : الخطبة 176.
حدیث :
حُسنُ الخُلُقِ مَجلَبَةٌ لِلمَوَدَّةِ.
ترجمه :
امام صادق عليه السلام :
خوشخويى ، جلب كننده دوستى است.
دوستي در قرآن و حديث، ۱۰۲
