امام علی علیه السلام
واللّهِ، لَأنْ أبِيتَ على حَسَكِ السَّعْدانِ مُسَهَّدا أو اُجَرّ في الأغْلالِ مُصَفَّدا أحَبُّ إليَّ مِن أنْ ألقَى اللّهَ ورسولَه يومَ القيامةِ ظالما ... .
به خدا سوگند، اگر شب را روى گياه خاردار به سر برم يا در طوقهاى آهنين كشيده شوم، برايم خوشتر است كه در روز رستاخيز، خدا و رسولش را ملاقات كنم، در حالى كه ستمكار بر برخى بندگان باشم...
نهج البلاغة : الخطبة 224 .
حدیث :
تَركُ التَّعاهُدِ لِلصَّديقِ داعِيَةُ القَطيعَةِ.
ترجمه :
امام علی علیه السلام :
جويا نشدن حال دوست ، به جدايى مىانجامد.
دوستي در قرآن و حديث، ص۱۵۶
