پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
أمّا العَفافُ: فيَتَشَعَّبُ مِنهُ الرِّضا و الاستِكانَةُ و الحَظُّ و الرّاحَةُ و التَّفَقُّدُ و الخُشوعُ و التَّذَكُّرُ و التَّفَكُّرُ و الجُودُ و السَّخاءُ، فهذا ما يَتَشَعَّبُ لِلعاقِلِ بِعَفافِه رِضىً بِاللّهِ و بِقِسمِهِ.
آنچه از عفّت منشعب مىشود خشنودى است و خضوع و بهرهمندى و آسايش و دلجويى و فروتنى و تذكّر و تفكّر و بخشندگى و سخاوت. اينها خصالى است كه به سبب پارسايى براى خردمندى كه از خدا و قسمت او خشنود است، حاصل مىشود.
تحف العقول : ص۱۷.
حدیث :
لا مَحَبَّةَ مَعَ كَثرَةِ المِراءِ.
ترجمه :
امام على عليه السلام :
با بگو مگو كردن، دوستى اى باقى نمى ماند.
گفتگوي تمدنها در قرآن و حديث، ص۸۴
