باب س ـ ش
۱۱۵.سافِروا تَصِحّوا و تَغنَمُوا ؛ ۱
۰.سفر كنيد تا تن درست باشيد و غنيمت به دست آوريد .
۱۱۶.اَلسَّعيدُ مَن وُعِظَ بِغَيرِهِ ؛ ۲
۰.نيك بخت ، آن است كه از [سرنوشت] ديگران پند بگيرد .
۱۱۷.اَلسَّماحُ رَباحٌ وَ العُسرُ شُؤمٌ ؛ ۳
۰.آسان گرفتن ، مايه سودمندى است و سخت گرفتن ، سبب شوربختى .
۱۱۸.اَلشِّتاءُ رَبيعُ المُؤمِنِ ؛ ۴
۰.زمستان ، بهار مؤمن است . ۵
1.السنن الكبرى ، بيهقى ، ج ۷ ، ص ۱۰۲ .
2.تحف العقول ، ص ۸۹ .
3.مسند الشهاب ، ج ۱ ، ص ۴۸ .
4.مسند أحمد ، ج ۳ ، ص ۷۵ . در منابع شيعى از امام صادق عليه السلام : فضائل الأشهر الثلاثة ، ص ۱۱۱ .
5.راد ، اين است كه زمستان، فصل سرزندگى و رويش گل هاى شوق و ذكر و وصال ? در گلستان زندگانى مؤمن است . مؤمن ، كوتاهى روزها و درازى شب هاى زمستان را براى روزه گرفتن و شب زنده دارى و عبادت شبانه مغتنم مى شمارد و اين فصل را با عبادت ، سپرى مى كند و بدين گونه در زمستان ، درخت معنويت مؤمن به بار مى نشيند .