امام علی علیه السلام
ما زالَت نِعمَةٌ ولا نَضارَةُ عَيشٍ إلاّ بِذُنوبٍ اِجتَرَحوا ؛ إنَّ اللّهَ لَيسَ بِظَلاّمٍ لِلعَبيدِ .
هيچ نعمت و زندگانى خرّمى از ميان نرفت، مگر به سبب گناهانى كه [مردم] انجام دادند؛ به راستى كه خداى هرگز به بندگان ستم نمىورزد .
الخصال ص 624 ح 10
حدیث :
الرَّوحُ و الرّاحَةُ في الرِّضا و اليَقينِ ، و الهَمُّ و الحُزْنُ في الشَّكِّ و السُّخطِ.
ترجمه :
امام صادق عليه السلام :
خوشى و آسايش در خشنودى و يقين است، و غم و اندوه در شكّ و ناخشنودى.
ميزان الحكمه: ج۴، ص۴۷۸
