تقواى پزشكى

پرسش :

تقواى پزشكى به چه معناست؟



پاسخ :

تقوا در هر حرفه اى به معناى رعايت قوانين الهى در انجام دادن آن است. بنا بر اين ، تقواى پزشكى ، شامل همه آداب و احكام اسلامى در مورد اين حرفه است؛ ليكن در تقواى پزشكى ، دو نكته از اهمّيت فوق العاده اى برخوردار است: يكى خيرخواهى براى بيمار ، و ديگرى تلاش براى درمان او. از اين رو ، امام على عليه السلام ، پس از توصيه پزشكان به تقوا ، بلافاصله به اين دو مصداق بارزِ تقواى پزشكى اشاره مى فرمايد:

مَن تَطَبَّبَ فَليَتَّقِ اللّهَ وَليَنصَح وَليَجتَهِد .[۱]

هر كس طبابت پيشه مى كند ، بايد كه از خدا پروا بدارد و خيرخواهى و جدّيت به خرج دهد .

ماده «نُصْح» كه در اين سخن بدان اشاره شده ، به معناى خيرخواهى و «اجتهاد» ، به معناى به كارگيرى همه توان است. بنا بر اين ، تقواى پزشكى بدين معناست كه پزشك براى حُسن انجام وظيفه ، اوّلاً بايد سود بيمار را در نظر بگيرد ، نه سود خود را. ثانيا بايد از همه توانِ فكرى و عملى خود براى درمان وى استفاده كند و پزشك باتقوا ، كسى است كه در صرف وقت براى تشخيص بيمارى ، در تجويز دارو ، در چگونگى درمان و طول آن ، به چيزى جز سود بيمار نينديشد.


[۱]. ر . ك : دانش نامه احاديث پزشكى : ج ۱ ، ص ۶۷ ح ۳۲ .



بخش پاسخ گویی پایگاه حدیث نت