2. رسالة فى فضل عبدالعظيم
حاجى نورى درخاتمه مستدرك الوسائل ۱ مى فرمايد:و اما عبدالعظيم فهو من اجلاّء السادات و سادة الاجلاّء نقتصر فى ذكر حاله على نقل رسالة من الصاحب ابن عباد وصلت الينا بخط بعض بنى بابويه تاريخ الخطّ سنة 516. سپس همه رساله را نقل مى كند.
علامه طهرانى در ذريعه ۲ مى نويسد: رسالة فى فضل عبدالعظيم و نسبه و وصف حاله للوزير الصاحب ابى القاسم اسماعيل بن عباد الديلمى القزوينى الطالقانى المتوفى 385. و هى مختصرة. وجد نسختها بخط ابى المحاسن فى آخر «نهاية» الشيخ الطوسى عند شيخنا العلامة النورى فكتب عنه نسخ، و كتبت انا نسختى ايضاً عن خطّه.
محقق ارجمند حضرت آقاى شيخ محمد حسن آل يس اين رساله را از روى نسخه مورخ 1324 ـ كه از روى همان نسخه مورخ 516 نوشته شده ـ به صورت خوبى چاپ كرده و در مقدمه آن با اظهار تأسف فرموده:
آن نسخه كهن معلوم نيست كه به كدام يك از كتابخانه هاى دنيا راه يافته است. ۳
در اينجا به طور اختصار شرح حال صاحب بن عُبّاد را ياد مى كنيم. ۴
تولّد او در سال 326 و وفاتش در 24 صفر سال 385 در «رى» واقع شد. جنازه اش را به اصفهان حمل كردند و در خانه خودش دفن شد.
1.۳/۶۱۴.
2.۱۵/۲۶۹.
3.نفائس المخطوطات، المجموعة الرابعه ص ۱۷.
4.براى آشنايى بيشتر با اين دانشمند ارجمند به كتابهاى زير كه در شرح حال او نگاشته و چاپ شده رجوع كنيد:
يك: رساله ترجمه احوال و مناقب صاحب بن عُبّاد تأليف سيد ابوالقاسم كوهپائى اصفهانى كه در ۱۲۵۹ تأليف شده.
دو: صاحب بن عُبّاد تأليف احمد بهمنيار كه در ۱۳۱۴ شمسى تأليف شده.
سه: صاحب بن عُبّاد حياته و ادبه تأليف شيخ محمد حسن آل يس سلمه اللّه.
چهار: هدية العباد تأليف مرحوم حاج شيخ عباسعلى اديب اصفهانى كه تازگى به رحمت ايزدى پيوست.
