رواج داشت. بعضى كتب مشهور بودند و نسخه هاى فراوانى از آنها استنساخ گشته بود. معمولاً اين كتابها بر ائمه عرضه مى شدند تا از صدور روايات آن اطمينان حاصل شود. موارد ذيل از اين قبيل است:
ـ صحيفه زهد امام سجاد عليه السلام : ابوحمزه ثمالى مى گويد:
ابوحمزه ثمالى مى گويد: به نوشته اى برخوردم كه در آن گفتارى از امام سجاد عليه السلام درباره زهد بود. آن را نوشتم و به حضور امام بردم و بر او عرضه كردم. امام آن را شناخت و درستى نوشته و هر چه را در آن بود، تأييد كرد. ^۱
ـ كتاب عبيد اللّه حلبى: عبيداللّه از راويان فقيه و بزرگ شيعه و از مقربين امام صادق عليه السلام است. او روايتهايى را گرد آورد و بر امام صادق عليه السلام عرضه كرد كه امام عليه السلام پس از خواندن آن مى فرمايد: «أترى لهؤلاء مثل هذا»؛ آيا اينها (سنيان) مانند اين نوشتار دارند؟ ^۲
ـ كتاب ظريف: كتاب ديات كه مشهور به كتاب ظريف است، بر امام صادق عليه السلام و بر امام رضا عليه السلام عرضه شده است. امام رضا عليه السلام درباره آن فرمود: «نعم، هو حق و قد كان امير المؤمنين عليه السلام يأمر عماله بذلك؛
آرى، اين كتاب صحيح و حق است و اميرالمؤمنين عليه السلام كارگزارانش را بدان امر مى كرد». ^۳
ـ كتابهاى بنى فضال: در سطور پيشين و از زبان حسين بن سعيد بدان اشاره كرديم.